قرص خواب

از چشم من گرفته خیال تو خواب را
از من گرفته شوق وصال تو تاب را

دل از حریم عشق تو جایی نمی‌رود
بیهوده نذر کوچه نکن ظرف آب را

امشب دلم هوای دو پیمانه بوسه کرد
آماده کن دوباره بساط شراب را

در آرزوی طلعت چشمت شبم گذشت
از من نگیر محض خدا آفتاب را

خاکسترم، که شعله درونم نهفته است
بر هم نزن فراغت خاک مذاب را

وقتی‌که بین رفتن و ماندن مردد م
آسان نموده خنده ی تو انتخاب را

عمری به عشق دیدن رویت نشسته ام
باور نکن که بشکنم این اعتصاب را

هر بوسه بوسه بوسه ی تو قرص خواب بود
هرگز نگیر از دهنم قرص خواب را


علی ابرکان