شعرنو
میخانه و می........
میخانه و می کار مرا زار نمود هم سایه و همسار، چه بسیار نمود یاری که نداریم ولی یاورمان نادیده مرا طعمهٔ عیّار نمود با احترام تقدیم به نگاه پرمهرتان...
شعرنو
ستاره ها
. . با من بمان تا حجره هایِ خاموش تا چشم های خیس تا ابرهایِ سپید که خواهم گفت با ستاره ها قصّه هایِ زندگانی ام را آنجا که حوریان نشسته اند و مرا...
شعرنو
زاده ی خطر هستم
پس بزن نقابت را خوب می شناسم آن، چشم ناسپاست را سنگ دیگری بردار، جمع کن حواست را من که بی سپر هستم زنده بر سر دارم بی شمار و بسیارم باشما برادرها از...
شعرنو
رویای خلیج
تو عطر پاک یاسی یا شمیم نم‌نم باران؟ خلیجی یا خزر؟ شالی‌تبار سبز نخلستان جسارت‌های تهمینه نشسته در ته چشمم فروغی دیگرم سرکش‌ترم از آتش عصیان شمالی...
شعرنو
هیچ گاه
برای یک غزل یک تار مویت هم نمی گنجد تمام دفترم پر می شود با یک نگاه تو و من یک عمرسرگردان میان واژه ها حیران چو سربازی که گم گشته میان صد سپاه تو...
شعرنو
سرخوشیِ عاشقانه
تو با خیالِ قشنگت ترانه ی من باش کمی بگو و بخند و فسانه ی من باش دروغ نیست نگاهت که می کند عاشق حریفِ گریه کسی نیست شانه ی من باش پگاهِ من نشود گم...
شعرنو
جاده حیران
جاده حیران پیله کن پنجره سمت خیابانت را تازه کن جلوه خورشید درخشانت را پرده را پس بزن و با همه زیبائی ساده کن دیدن گلچهره خندانت را زنبقی را به سر...
شعرنو
روح سرگردان
بار دیگر روح سرگردان من ، شیطان گرفت پای را بندی فکند و از کفش ایمان گرفت یک طرف ابلیس و یکسو کودک ایمان من هرقدر ایمان من جان داد ، شیطان جان گرفت...
شعرنو
تو بیا..
تو بیا تا غم این شهر ، فراموش شود شادمانی برسد ، قهر فراموش شود نوشداروی جهانی که به یک جرعه ی تو اثر زخم دل و زهر ، فراموش شود جلوه روی تو خورشید...
شعرنو
وعیدِ فراغ
بالم را وعیدِ فراغ بدادی اما تنم فرسودی به جور شبابم سوختی به کین رُخَم پژمردی به درد کنون روان ، پریش و بیان ، جریح نمانده ست منِ ز خود رانده را...
شعرنو
خداحافظی
شهر من شاهد یک کافه ی بی مهمان بود پشت اندوه غزل حادثه ای پنهان بود وقت بحران تب عشق میان گریه حال معشوق شبیه گذر طوفان بود راز تنهایی او در پی هر...
شعرنو
شاعرانه‌های تو
شعارهای آزادی یعنی شاعرانه‌های تو که مردم این شهر را به شعور آزادی رساند شبنم حکیم هاشمی
شعرنو
زاده بارانم..
زاده بارانم و در شوق بهارانم زاده اردیبهشت.. آن مه تابانم زاده لبخند تو و زاده عشقم زاده تصویر تو و شکر هزارانم اردیبهشت را گفتم.. گفتم که تو تصویر...
شعرنو
از من مپرس
از من مپرس چرا چون از عشق بپرس چرا را افتاده است بر ین دل برده است صبر مارا گویم به دل ز دستت پیوسته اشک ریزم دل نیز به من بگوید بر گیر تو دیده ها...
شعرنو
تمام
زندگی آخرین شامِ غریبانه ی عشق یا آخرین عشقِ غریبانه ی شام است عزیز آن پرنده که زمانی پیِ گل پر میزد حال بی پرده و آرام به دام است عزیز تو نبینی و...
شعرنو
انتظار
از چشم به در دوخته عمری گله داریم دو نیمه ی سیبی که ز هم فاصله داریم پیچیدگی ِعشق ، فرایند غریبی است با عقل دراین معرکه ها مساله داریم ما کوچ نکردیم...
شعرنو
سرود عاشقی
میروم تا گوشه‌ای آرامشی پیدا کنم من سرود عاشقی در این جهان آوا کنم میروم تا آسمان را باز آبی‌تر کنم میروم تا آدمی را عاشق و رسوا کنم
شعرنو
وعده صادق
ایام سوگ مولا بود که آن خبیث جنایت کرد زاهد سردار خوبان بود که مشق شهادت کرد وطن در فکر جبران بود که خدا حمایت کرد موشک رضوان بود که عتبات را زیارت...
شعرنو
دیدار رازآلود
جهان را واژه کرده است ، دیدارِ رازآلودِ تو پنجره یِ بارانی و رقصِ هوسْ چشمانِ تو دل را به یغما میبرد ، توسنْ حریرِ مویِ تو مست از سکوتْ لبهایمان ،...
شعرنو
آفتاب
شبی که از افق چشمت آفتاب دمید نگاهم از مژه هایت هزار آینه چید به زمهریر زمستان و انجماد سکوت صدای پای تو در سرسرای دل پیچید دو آفتاب بلند از کرانه...
شعرنو
برگرد
فراموشم کن و برگرد دگر دل با تو بهتر نیست من آن دل مرده‌ایی هستم که عشقش مرده دیگر نیست فراموشم کن و فکری به حال بوم خود کن تو دگر این طوقی بر بام...
شعرنو
گجلر شبها
گِنه گجلر آیخ قالیرام من گِنه دوشونماخ حسرتیندَیَم من ثانیلر دَیقَ چکیر ساعاتلارا اومور گدیر بویونن ساباخلارا ئوشاخلیخدان اوخشویورام گوجالارا بل...
شعرنو
زندگی
زندگی جز طرح غم پرداختن چیزی نبود بود شاید برشما، اما به من چیزی نبود مادرش خوانند دنیا را نمی‌دانم چرا او به جز مرد خشن یا بد دهن چیزی نبود آنچه از...
شعرنو
صفای آئینه
آئینه از بی‌رنگی اش دارد صفایی ای فرش از صد رنگی ات در زیر پایی از پستی بدخواه ها هرگز نرنجیم مهتاب را این قابِ شب داده نمایی در فصل سرما باغبان...
