گالش لاکۊ (3)

1. إیسه گالش لاکۊٚ چۊته تی سَرامال ببۊم
2. تی ریزه سرٚبٚرٚنده خندأٚ فکته منسته بۊم
3. إیشأٚ دۊنیا تۊغایی مئن دئر وآخۊبأ بۊم.
4. هلأٚ سۊرخٚ می دیمه
5. تۊ می دیله همرأ بازی کأدبی دِ که چی
6. دِ چندی أفتؤ دیمه
7. هی لاکۊکانه همرأ سرآکۊ ۊ پیچ پیچی،
8. پیرکۊینه مۊقدیمه
9. پاچاله واش در بۊمأٚ راپایی جیٚ بسٚچی
10. ماتۊ شؤۊن تره یادأ شۊ،
11. اۊ شؤونأ ما ره کۊرقۊقۊم چۊشم دچی
12. کۊلاچی لنگ تره یادأ شۊ،
13. وانمۊجی تنگام رآشیٚ سند سنگراچی.
14. تی کال گب مره یادأ نشۊ
15. هۊره آشنایی ۊ قۊل قرار دأنه دِ هچی.
16. إیسه گالش لاکۊ شهری نیشتنٚ تی چَم؟
17. تنهأی سیاسخته إمرۊٚ همیچی دیرۊٚ کم،
18. بی ایرزشٚ ماشینی تۊغایی جی چِفه دَم.

13 اردیبهشت 1403 کرج سروده :بابک رضائی آسیابر

برگردان از گیلکی(دیلمی)به پارسی

دختر کوه نشین(3)
1. اکنون چگونه دختر کوه نشین هم سن تو شدم
2. خنده ریز بی نقاب تو را درک نتوانستم بکنم
3. بیزارباد میان عشق دنیایی من که دیر هوشیار شدم
4. هنوز چهره من سرخ است
5. تو با بازیچه قرار دادن دل من چه چیزی را می خواستی ثابت کنی
6. سایه سار آفتاب دیگر چقدر نشستی
7. بارها با دختران پشت سرگویی و درگوشی گفتن
8. مانند پیری با تجربه
9. البته که از چشمداشت طولانی جای پا علف در آمد.
10. شب های مهتابی یادت رفت،
11. تا آنجا که آن شب جغد هم برای ماه می خوابید.
12. پا جمع کرده نشستن یادت رفت،
13. که راه تنگ و تاریک خاکی و سنگلاخ عمر را جستجو نکنی.
14. سخن نسنجیده تو یادم نرفت
15. دیگر در همان جای آشنایی،پیمان گذاشتن الکی بود.
16. دختر کوه نشین اکنون زندگی شهر نشینی طبق میل توهست؟
17. از بخت سیاه تنهایی امروز کم بودن همه چیز از دیروز است،
18. که از عاشقی ساختگی بی ارزش متورم است .

13 اردیبهشت 1403 کرج سروده :بابک رضائی آسیابر