محمدعلی علومی درگذشت

استاد علومی دانش آموخته علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود.

وی از دهه ۶۰ فعالیت روزنامه‌نگاری خود را در روزنامه اطلاعات آغاز کرد و از دهه ۷۰ نیز به‌طور جدی‌تر وارد حوزه ادبیات داستانی و فرهنگ مردم شد.

آنطور که درباره شرح زندگی و شخصیت استاد علومی روایت کرده اند، وی به‌طور خودآموز اصول داستان‌نویسی را از کتاب‌های آموزشی معدود آن دوران فراگرفت و اولین آموزگارانش مردم عادی کوچه و بازار، روستایی‌ها و عشایر بودند.

این نویسنده مطرح، چندین سال بخش آموزش داستان‌نویسی در مجله جوانان را برعهده داشت. در همان سال‌ها شاگرد سید ابوالقاسم انجوی شیرازی (مشهور به پدر فرهنگ مردم) بود و آخرین مصاحبه مطبوعاتی با او مندرج در ادبستان را انجام داد.

علومی با لهجه شیرین بمی صحبت می‌کرد و مدت‌ها در تهران با دوست و همشهری هنرمندش ایرج بسطامی (خواننده‌ اهل بم) هم‌خانه بود.

داستان کوتاه «بمانی» اثر اوست که در آخرین شماره ماهنامه «فرجاد» در اواخر دهه ۶۰ یا اوایل ۷۰ چاپ شد. رمان «آذرستان» وی در سال ۷۷ کتاب برگزیده سال از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت و رمان طنز «شاهنشاه در کوچه دلگشا» برنده ۳۰ سال رمان طنز ایران شد.

استاد علومی در زمینه‌ پژوهش‌های مربوط به طنز بنا به توصیه استاد عمران صلاحی آثار بی‌شماری را از جمله طنز در آمریکا (جلد اول)، طنز در مثنوی مولانا جلال‌الدین، انواع طنز در گلستان سعدی، طنز و شیوه‌های داستانی در بوستان، طنز در دوره‌ پهلوی با نقد و بررسی آثار طنزنویسان آن زمان، طنز ایران از مشروطه به بعد (جلد اول) و بررسی انواع طنز در خارستان اثر حکیم قاسمی کرمانی را منتشر کرده است.

رمان‌های طنز علومی شامل «شاهنشاه در کوچه دلگشا، من نوکر صدامم، وقایع‌نگاری بن لادن و جناب آقای دیو بوده است.

علومی همچنین در زمینه‌ ادبیات کودک و نوجوان کتاب گذر از کوه کبود را منتشر کرده است و در تحلیل قصه‌های ایرانی نیز می‌توان به کتاب اساطیر افسون وش او اشاره کرد.

این نویسنده بمی همچنین رمان‌های «سوگ مغان»، «آذرستان»، «ظلمات»، «اندوهگرد»، «پریباد»، «داستان‌های غریب مردمان عادی»، «هزار و یک شب‌ نو»، «خانه کوچک» و «عطای پهلوان» را در پرونده کاری خود دارد.

قصه اساطیر از جمله آخرین آثار این نویسنده مطرح ایران بود، همچنین کتابی دیگر در حال انتشار داشت که هنوز اطلاعاتی درباره نام و محتوای آن منتشر نشده است.

در وصف کارکردها و ویژگی های آثار استاد علومی آمده که با نگاهی تازه به مسائل مختلف، همواره توانسته توجه عمومی را به خود جلب کند و با انتقاد و پیشنهاد سازنده، به ساختار و شکل دهی بهتر جامعه ایران کمک کند.

این نویسنده بمی در سال های پایانی عمر خود به زادگاهش در بم بازگشته بود؛ بازگشت به زادگاه و جایی که هویت و شخصیتش ریشه‌دار است، به این نویسنده فرصتی داد تا با تمامی تلاش و انگیزه، به خلق آثاری جدید بپردازد و ارثیه ارزشمند خود را به سرانجام برساند.

شهر بم در ۱۹۵ کیلومتری شرق مرکز استان کرمان قرار دارد.