شراره

تقدیم به

آتش نشانان عزیز


سرباز گمنام وطن اتش نشان است
مدافع مردم به حق یک قهرمان است

همچون خلیل الله زند دل برشراره
آتش به یمن مقدم او گلسِتان است

هم ناجی درماندگان است زیر آوار
هم حامی دل سوختگان و مهربان است

در وقت اطفا حریق از جان گذشته
دل سوزیش در حد یک اتش فشان است

با عاشقی داده شهامت را مدالی
اری چو ققنوس،بین ِاتش جاودان است

او که زند کوس شجاعت در زمانه
الگوی ایثار و رشادت در جهان است

بر سینه ی او نقش بسته نام الله
در عرصه ی مردانگی او پهلوان است

تا بشنود هل من معین هر گرفتار
لبیک گویان سویشان ازجان دوان است

بر سینه دارد اتش از حُرم شهادت
آخر شهیدِ خدمت و زین کاروان است

در کار خود بوده است مشغول عبادت
زیرا عبادت خدمتی بر این و ان است

پیرو مراد و رهبرم سید علی گفت
این روزهای سخت ودشوارامتحان است

پیدا نکردم در خور شانش کلامی
هرکس به هراسمی که خوانداوهمان است

دیگر چه دارد شاعری تا که بگوید
جایی که فرموده است رهبر نگران است

فکرم رود با صحبت آوار و آتش
آنجا که حرف کوچه ویک زن میان است

ای کاش آن لحظه که کوچه شد پراز دود
یک تن صدا میزد کسی آتش نشان است ؟؟؟

بر تارک چرخ و فلک این را نویسید
سرباز گمنام وطن اتش نشان است