بغض سنگین

دست خالی و سفره خالی تر
طعنه ها هم همیشه عالی تر
میل مردن به دست یک ویروس
ضررِ بعدِ مرگ ، مالی تر ..

گوشه ی خانه یک صدا آمد
یک صدایی که آشنا آمد
غرغر کودکانه ی شکم است
بَه که بوی خوشِ غذا آمد

بغضِ سنگینِ مردِ خانه شکست
بر زمین ، اشک ، دانه دانه شکست
گریه ی مرد ، چیز خوبی نیست
اصلا انگار .. آشیانه شکست ..

برق چشمانِ مرد ، فریادست
از غروری که رفت و بر بادست
حقِ این مرد را خدا خورده
همه ی مملکت که آبادست ..

امیرثاقب بردبار

16 اردیبهشت 1399

این اثر چندماه پس از ورود ویروس کرونا به ایران سروده شد..