فرزندِ ناخلف

فرزندی ناخلف همسنگرِ من است
همسنگرِ دلم سربازِ دشمن است
تا کیش و ماتِ شب در دست دشمن است
این شامِ بی سحر همسایه یِ من است
اصلی که بَد شود نیکو نمیشود
در سینه اش دلی از سنگ و آهن است
با داشته های خود سازش نمیکند
نیم من چه عرض کنم , میزانِ او من است
فرزند ناخلف , در جنگِ تن به تن
باور نمیکند در حال باختن است
عاقش نمیکنم تا بشکند دلش
من میگذرم از او , چون پاره یِ تن است
رویایِ مطلعه فرزندِ صالح است
مادر فرشته نیست , او بهترین زن است