صیّاد

الا صیّاد هزاران آرزو دارم
شکارم کرده ای باحیلتی یارم

نزن تیر جفا را ناله ام بشنو
نظرکن یکدمی برقلب بیمارم

که از جورت پریشان میشود قلبم
بمن رحمی نماآخر تودلدارم

فنابنموده ام عمرم بپایت یار
نمی پرسی چو حالم رامیازارم

همی بارد چنان خون از دو
چشمانم
زدستت روز شبهامن گرفتارم

ندیدم من به عمرم رنگ شادی
را
کنون از زنده بودن سخت بیزارم

(نسیما)نوحه خوانی میکنی هر
دم
به جورت دلبرا کردی عزا دارم