دعای روز ششم رمضان المبارک

ماهِ محجوبِ گناهان ماهِ سِتر
ماهِ محبوبِ محبان ماهِ فطر
ماهِ محصورِ یقینان ماهِ عِلم
ماهِ مهسانِ صبوران ماهِ حِلم
ماهِ تنظیمِ تَقَدُر ماهِ سَهم
ماهِ مافوقِ تصور ماهِ فهم
ماهِ احسانِ معلم ماهِ قَدر
ماهِ تحسین تَعلم ماهِ صَدر
ماهِ امحای بدیها ماهِ فتح
ماهِ اغنای نَفسها ماهِ سَطح
ماهِ اخفای خفاها ماهِ نَهر
ماهِ مهر , ماهِ محبت ماهِ بَهر
ماهِ پرفیضِ حبیبان ماهِ حق
رمضان گشتا بحق ماهِ خَلَق



بسم الله الرحمن الرحیم

اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنی فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ وَلاتَضْرِبْنی بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ وَزَحْزِحْنی فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ بِمَنِّکَ وَاَیادیکَ یا مُنْتَهی رَغْبَةِ الرّاغِبینَ


جمله ذرات زمین و آسمان
لشگر حقند یقیناً اِنس و جان
گاهی آزمون گناهان بر بَشر
می شود آوردشان مافوقِ شَر
بس غضبناک میکند معبودِ خویش
ماحصل ها میشود رنج های بیش
میشود انسان همانا دونِ پست
جایِ تحسین میشود مغضوب هَست
اینچین باشد که دونِ اَسفلین
خشمِ رب باشد ره آوردش یقین
بار الهی مهربانی بس کثیر
مرحمت فرما به عبدانت امیر
ماه رحمت را فرستادی بشر
تا رها گردد ز افعالِ خطر
ربنا خوارم مساز ارحمننا
شاه تویی مطلق حکیمِ کبریا
دور کن از من عذابت را رحیم
طاقتم نیستا عذاب بینم کریم
بر من عاصی ترحم کن قدیر
رب عالم ها تویی والا کبیر
بخشتت را که یقیناً اعظمی
گستران بر ما حقیران اعلمی
غایتِ آمال هر جنبده ای
مرحمت فرما تو شاهِ بنده ای
بی تو ما هیچیم و هیچها بس حقیر
لطف ز ارباب است به عبدان صغیر
ما در این دنیا به غفلت خفته ایم
بی نهایت کفرِ نعمت گفته ایم
تو رحیمی رحمُت لِلعالمین
مرحمت فرما به نسل آدمین
گاهی از کبر و غرورِ بس لعین
گاهی از اهمال و گاهی شرِ کین
گاهی از جهل گاهی خواب غافلین
گاهی ناشکری و گاهی خائنین
گاهی از هجران و گاهی باطنین
کرده ایم در حق ارباب ظلمِ بَس
مرحمت فرما تویی یکتا نَفَس
ما گنه کردیم مجازات حق ماست
اشتباه کردیم کرامت نارواست
بس جمیل هستی و والا گوهری
خط بطلان کش گناهان سروری
ماه رحمت گستردانی رحمت ات
باب اسما را گشودی عزت ات
پس ترحم کن به من شاهِ کریم
بس گنهکارم تویی ربِ الرَحیم
حافظا در ماهِ رحمت کن دعا
تا ببخشاید رب جانان خطا



6 رمضان المبارک 1444
8فروردین 1402 طبیب حافظ کریمی (لسان الحال)