* اَرغَنون *

* اَرغَنون * بگوش ای دل ، صدای اَرغَنون است صدای ناله از چاهِ درون است سرودِ نخل های سر بریده نوای لاله های واژگون است صدای سیلیِ بی رحمِ تاریخ به روی گونه های نیلگون است طنینِ حُزنِ نِیشاعر:نعمت الله احسانی بنافتی (احسان)

* اَرغَنون *

بگوش ای دل ، صدای اَرغَنون است
صدای ناله از چاهِ درون است

سرودِ نخل های سر بریده
نوای لاله های واژگون است

صدای سیلیِ بی رحمِ تاریخ
به روی گونه های نیلگون است

طنینِ حُزنِ نِی های شکسته
هم آوازیّ ِ آهنگِ جنون است

چرا ای دل ، در این تاریکی شب
صدای زوزهء گرگِ زَبون است ؟!

فلک چون اَرغَنون ، سازاست و کارش
فرازیّ و فرودیّ و سکون است

بر این وارونه طاقِ آبیِ پَست
نبندد دل کسی چون بی ستون است

در این پستی بلندی های ایّام
چو نیکو بنگری یک آزمون است

تمام حاصلِ یک عُمرِ فرهاد
بُوَد شیرین که کارش بیستون است

نِگَر احسان به آن فوّاره ای که
چو بالا رفت آخر سرنگون است

نعمت الله احسانی بِنافتی (احسان)
۹۸/۸/۱۳-تهران

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!

* اَرغَنون *

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته