شعر گمشده

زیباترین صدای طبیعت بود وقتی که شعر از لبان تو می بارید بر روی گیسوان پریشان ام من غرق در خلأیی خالی از خودم لبریز از حقیقت بی انتهای تو شعرت شبیه نور شیری مهتاب می ریخت بر سیاهی شب هایشاعر:محبوبه امیری