طلبه شهید على‌اکبر على‌محمدى

خانواده او در زمان کودکى او به تهران مهاجرت کردند و على‌اکبر دوران ابتدایى و راهنمایى را در تهران گذراند. بعد از اتمام سال دوم دبیرستان، وارد مدرسه علمیه شهید بهشتى شد و پس از مدتى به مدرسه امیرالمؤمنین علیه‌السلام شهررى رفت.با وجود سن کم، هیچ‌وقت اسراف نمى‌کرد، در کارها نظم را رعایت مى‌کرد، قلبى رئوف و مهربان داشت و با این‌که از جهت مالى وضع خوبى داشت، همیشه در فکر محرومان و مثل آنان بود. دوستش مى‌گوید: «روزى به او گفتم: چرا شیک نمى‌گردى؟ اشک از چشمانش جارى شد و با حالتى بغض‌آلود گفت: شما چرا این‌طور فکر مى‌کنید؟! من وقتى به مدرسه مى‌روم و مى‌بینم که دوستانم وضع مناسبى ندارند، چطور آرام بگیرم!»

از مدرسه امیرالمؤمنین علیه‌السلام به مدرسه هانیه رفت و در محضر آیةاللّه رفیعى، لمعتین را به اتمام رساند و به خاطر روحیه بالا و قدرت مدیریتى، به عنوان مدیر مدرسه انتخاب شد. البته امورى چون مدیریت، تحصیل کتب حوزوى و حتى ازدواج نتوانست عزم و جزم او را براى ورود به عرصه جهاد و ایثار خدشه‌دار کند. شهید على‌محمدى در سال 1362 در اولین حضورش در جبهه‌ها در عملیات خیبر شرکت کرد و این حضورش به مجروحیتش در سال 64 انجامید. پس از بهبودى نسبى، دروس حوزه را ادامه داد و در کنار آن، به دانشگاه امام حسین علیه‌السلام رفت و برادران سپاهى، مقدمات رسمى‌شدن او را فراهم کردند، ولى به قول شاعر:

خرّم آن دل که به دیدار دوست مست و شیدا و سبک‌بال مى‌رود

سرانجام این طلبه بزرگوار و خودساخته، با وجود این‌که تنها چند روز از ازدواجش مى‌گذشت، به منطقه غرب کشور رفت و مهرماه سال 1366 به جمع شهیدان راه حقیقت پیوست. پیکر مطهرش طبق وصیت خودش در بهشت‌زهراى تهران دفن شد.



منبع: وبسایت افق حوزه