هنر آسمان

آسمان در بالاست
هنرش تاریکی‌ست
زیر این سقف عظیم
یک نفر دارد در
گوشه ای از دنیا
می‌ سپارد جان را
دیگران خوشحالند
طفلشان آمده است
نمره پاک و شریفی دارند
محفلان بانگ از وجود بهجتی سر داده اند
این تناقض ها نیز
در کنار گوشه چشم زمین جلوه گرند
راز این عالم چیست ؟
این چه سری است که هر باره زمان
طاقت دیدن رخساره خشنود ندارد ؟