سکوت مرزتجلی

من

ازسکوت

پنجره ای می سازم

روبه ابدیت

و دروازه ملکوت

باشعرو

شاهدو

شعور

و سیروسفر

میان دوواژه ی هستی

صحو تولد

تامحوِ عدم

نومی کنم ، تپه سبز عروج را

هردم صدای ساکت دریا به گوش من

باران گل در مقدم حضور

سکوت

مرزتجلی ست

دردامن بیکران نور



من از سکوت

پنجره می سازم

فراغتی ، فراترز نیک وبد

بافاشِ زبانِ سرخِ گُل

وپیوند خطا در مجادله افکار

درلوحه ی بی تحریر

آسایش است سهم ازلی پرستوها

مرغان پریشان

درپهنه ی دریا

نیستند دگر ، درچنگ جزرومدّ

باقیل و قال پرتناقضِ صیّاد

قویی هراسان به دست باد