تجویز شعر

قدردانِ نجابت چشمان تو هستم،
شرم نگاهت ،به من مجالِ
نوشتن می دهد..

کلمات من بی دست و پا نیستند،
چادر از سر واژه ها بر می دارند؛
و یک دلِ سیر،به تماشا می نشینند..

من قصه گوی چشمان توام..
و عریانی قلم ،
آهوانِ چشمهایت را
نشانه می‌رود ،
تا خود به اسارت درآیند،

و پایان این خیال شبانه ،می‌شود شعر..

من برای تمام مردم دنیا
شعر تجویز میکنم..

و برای حال خوششان
تعریفی از حالت چشمان تو را
به پیوست می فرستم..


زهرا سادات