حـال اسف بار

زحفظ جـان گاو و گوسفنـدان
شبـــانی وسگی باشندنگهبان

چـوتــــدبیری بکاردمـردچــوپان
رهاندجمع گله ازخطرهای فراوان

اگـر گــرگی زنـــد برگوسفنـــدی
به بــــاد انتقادبـــرده گــزنـدی

زمیــــدان نبـــــــرد وتیم داری
سپارن تیم به اهل فن مــــربی

به تاکتیک و به تکنیک وبه تمرین
گهی بـــــازنـده وغمناک وغمگین

چه زحمت ها به راه عهـد وپیمان
زکـــــردارش نباشد او گـــریــزان

چــو نـاراضی زدستـــــاورد آنـان
نگـون بخت سـرمربی مـردچوپان

الا ای دل نگـــر براین مـــدیران
ببینیم کـــاروزار این عـــزیــزان

ره صد سـاله یک شب طی نمایند
سـه سـوت برمنبــر وبــالا نشایند

کفـــایت یا لیـاقت یاشجـــاعت
نـــدارن تــه نشــــانی از بلاغـت

نه تحقـیق وتفحص نه صـــلابت
مبـــراباشـد او از این شقــــاوت

بسی کافی است واصل او به جایی
به باند ویا به رانت و مـــافیـــایی

رســاندهـدیه ها ازمـــــال مــردم
به حــامی ونگه دارش ازین حــکم

بگیـــرد ژست ژست مـــــدیــران
مـــدیـربهـــره منــدازخیل امکان

چـــو تـوفیقـی نیــابدازبــر کــار
نلـــرزد تن او حــال اسف بــــار

به نـــاگه چـون عقــابی تیزپرواز
چنان اوجی گرفته چـون سرآغــاز

مثـال مـــاده انــد نه نـر ومـاده
فضـــــا را مشتغل وبــــی اراده

دلا جانا حکایت ها چنانست وچنین است
که شغل اوبسان ریشه درقعـر زمین است

دریغــــا نـه مجــالی نه امــانی نه نشانی
ازآن افکـــار نـــــــاب وعـــلم دانـــــی

چو چرخ مملکت آهسته ولق لق بچـرخد
چراسرعت چراسبقت بزار دنیــــا بچرخد