مبتلای توام

دشمن جان منی ای دلربای فتنه گر
خواستم با تو گویم از راز خودم بار دگر
عاشقی کردم، نفهمیدم چه با من میکنی
خون چکد از این دل و جان و جگر


جمعی به من مشغول و من مبتلای توام
عاشق شده ام، فاش گویم که شیدای توام
دل سنگ هم به رحم آمد زین همه ستمگری
ای سنگدل تو بگو با دل شعله چه کرده ای؟


یک دمی قهری با من و یک دمی هم آشتی
این دل دیوانه ی ما را ،عزیزم، ساده می پنداشتی
بس کن این ناز و ادا را دوره ی قاجار نیست
درک اینکه عاشقت گشتم اینقدر دشوار نیست