پیغام حسین

در محرم از قدیم الیوم پوشیدم سیاه
شام و روزم چون سیه شد در دلم افتاد آه
کین حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست
بعد چندین قرن این گونه عزا در پی اوست
در عزایش با نوا بر سینه و سر می‌زنند
بهر احسان گاو و گوسفندش همه سر می‌بُرند
یکی نذر می‌کند هرچند از سرمایه خویش
یکی محکم زند زنجیر را بر شانه خویش
گروهی متعصب فرق خود را می‌شکافند
گروهی این میان هم، در ریا لفافه بافند
بیش از این دیگر... ؟ سوالی ساختم
این عزا بهر کسی کردم، که او نشناختم
چون حسین، این چنینش.. علت است
مرگ به عزت به ز تن در ذلت است
نیست اینک ذلتی ذلال‌تر از افیون و خدر
بهر جنگش نیست جای هیچ درنگ و جای فکر
گر تویی اینک عزادار حسین بن علی
جنگ با ذلت بکن حق یاور توست یا علی