رفیقِ نیمه راه

ای‌ رفیق نیمه‌ راه قصه‌ های نا تمام‌
علت تشویش‌ ها و گریه و بغض مدام

با تو بودن درد دارد، رفتنت پایان عمر
تو قضاوت کن بگو، در درد یا مُردن، کدام؟

شوکران از دست تو می‌نوشم ای‌شیرین من
مرگ در راه تو شیرین‌تر ز شیرینی به کام

ما خطوطی که موازی با هم و دور از همیم
سرنوشتم گر نباشی پاره‌خطی ناتمام

غرق دریای خیال با تو بودن مانده‌ام
قاتل من می‌شوی آخر تو با حرف و کلام

بعد تو دورم از این عالم که درگیر تهی‌ست
در فرار از مردم شهرم، چو بیماری جذام

پر شدم از عطر عشق‌ات آنچنان که بعد تو
هیچ عطری را نباشد راه در قلب و مشام