باغِ عَدَن
باغِ عَدَن هَمچو بَدَن ، میوه یِ مَمنوعه یِ آن بَند کِشیده روح اَندَر تَنِ ناسوتیِ مان خیره نِگاهِ دِلِ مَن ، سویِ فَضایِ بی کَران تا نِگَرَد مَبدَاءِ لاهوتیِ روحِ لا مَکان حُکمِ فَراموش شُدن...
باغِ عَدَن هَمچو بَدَن ، میوه یِ مَمنوعه یِ آن
بَند کِشیده روح اَندَر تَنِ ناسوتیِ مان
خیره نِگاهِ دِلِ مَن ، سویِ فَضایِ بی کَران
تا نِگَرَد مَبدَاءِ لاهوتیِ روحِ لا مَکان
حُکمِ فَراموش شُدن صادِره از باغِ عَدَن
گَشته مُجازاتِ تو اِی روحِ اسیرِ تنِ مَن
او هَمه تو گَشته و تو ، مَن شُده دَرهَم شُده ای
نُقطه ای بَرداشته از مُجرِم و مَحرَم شُده ای
از منِ خود دور شَوی ، ذَّرِه یِ پُر نور شَوی
گَر زِ مَنیَّت بِرَهی ، در دِلِ شَب هور شَوی
شُبِیر موسوی
بَند کِشیده روح اَندَر تَنِ ناسوتیِ مان
خیره نِگاهِ دِلِ مَن ، سویِ فَضایِ بی کَران
تا نِگَرَد مَبدَاءِ لاهوتیِ روحِ لا مَکان
حُکمِ فَراموش شُدن صادِره از باغِ عَدَن
گَشته مُجازاتِ تو اِی روحِ اسیرِ تنِ مَن
او هَمه تو گَشته و تو ، مَن شُده دَرهَم شُده ای
نُقطه ای بَرداشته از مُجرِم و مَحرَم شُده ای
از منِ خود دور شَوی ، ذَّرِه یِ پُر نور شَوی
گَر زِ مَنیَّت بِرَهی ، در دِلِ شَب هور شَوی
شُبِیر موسوی