عمر

ای غزال تیزپای زندگی
اندکی صبر پیشه کن در بچگی
با شتاب و بی محابا می روی
همچو بادی و پر از دیوانگی
زندگی؛ چون پلکِ کوتاهی به چشم
از چه رو قهری تو با آهستگی؟
کودکِ جان را تو با خود می بری
یک نفس تا پیری و سرگشتگی
زندگی با ما کمی نیکی نما
با سخاوت باش در تابندگی
ذات انسان ابتدایش پاکی است
تا ابد دورش بدار از تیرگی

زندگی ای قصه بی انتها...
عشق را مملو بساز در زندگی
چهارشنبه 20 30

1403 01 29