بهار

با شروع فصل نو دل را بهاری می کنم
غنچه های سرخ جان را آبیاری می کنم
نغمه و بانگ بلندی از درون سر می دهم
اندرین بزم طبیعت، شادمانی می کنم
هر کجا شعر و سرود و وصف آن گل می رود
در پی اش من پای کوبان، نغمه خوانی می کنم
شمع جان را در بر معشوق سوزانم دمی
خانه دل را ز اوراد درونش آسمانی می کنم
اشک شوقی از وصال روی دیدار حبیب
اندرون چشم خود قطره چکانی می کنم
حاجب از وصف رخ گیسوی یارت باز گوی
جای گفتن بسته لب را شادمانی می کنم