تولد

روز تولد می‌کند همواره تصریح
یک مهره ای افتاده باز ازنخ تسبیح
آری گذشته عمر من یک سال دیگر
هرلحظه اش را میکنم با خویش تشریح
وقتی چهار وچل برفت از عمر آدم
یعنی گذشت ازنیمه اش اندوه وتفریح
اینکه چگونه رفت هم گفتن ندارد
موی سپید وچین صورت داده توضیح
گاهی بدستم اسلحه ،گاهی قلم بود
گاهی ترانه گفتم وگاهی تواشیح
گاهی دراوج آسمان ،گاهی به دریا
باجمع اضدادم فقط اینگونه تشبیه
آموزه های مبتلا از عمر رفته
دربیت آخر میشود یکباره تلویح
تنها به عشق آن کسی که دوست داری
این زندگانی می‌شود دارای توجیه