بوسه بر خاک تن

بوسه بر خاک تن
.................
چگونه بوسه بر خاک تن زنم
چگونه با فریبی دل خود را آرام کنم
چگونه به دنبال شهر رویا وخیال
آواره شهرهای نادیده درون گردم
تا به کی باید بوسه بر خاک تن زنم
اگر از خاک آمده و به خاک باز می گردم
پس چگونه باید این روح سرکش را آرام کنم
من به دنبال بالی برای پرواز هستم
گرچه در میان انسانها
سرفصلی برای آغاز هستم
چگونه می توانم دریای دانش آسمانی را
یک به یک گلچین و بر همگان هویدا کنم
تا زمانی که اسیر و دربند خاک تن هستم
درمیان تن ها آواره و تنها هستم
بوسه بر خاک تن زدهدو
زندانی این دوران و زندگی هستم
نمی توانم
رویای پرواز را در این جسم خاکی
به صورت آشکار به اجرا درآورم
تن پوش خود را از تن به در آورم
تا لباسی نو برتن کنم
این زمانه هم تکراری بیش در تاریخ نیست
نمی خواهم در کابوسی تازه
دوباره تاریخ دروغین بشر را
ورق بزنم ومروری دوباره کنم
این نسلی را که اینک نظاره گر آن هستم
همه را در حال خیمه شب بازی می بینم
جمعی را راضی از بودن
گروهی را ناراضی و یا خاموش می بینم
عده ای هم مترسک در لباس آدمی
دارای قدرت و زور
حتی خفاشانی خون آشام می بینم
بوسه بر خاک تن
فریبی است آشکار
و من آنرا در میان انبوهی از انسان ها
در صف ماندگاری
کنار هم با چشمانی بسته می بینم
من اسی دلم به درد می آید
از این همه گلهای پرپر شده
آن خون های بناحق ریخته شده
در طی دوران ها
که تمامیشان حتی ثبت درستی نشده
از آن جنگهای بی امان قبیله ای
که دروغهای حاکمان شهرها
با فریبی آشکار پشت نقابی پنهان شده
چه سخت است که بدانی و
کاری از دستت بر نیاید
بوسه بر خاک تن زنی و
در هیچ زمانی حتی صدایت در نیاید
دوست داشته باشی پروازی آزادانه کنی
ولی بال و پری در روحت نیابی
بله
چه سخت است که بدانی و راه گشایی نکنی
غم دوران بخوری و
دلی را شاد نکنی
بوسه بر خاک تن
هزاران سال مردم را اسیر خود کرده
از واقعیت ها به دور و
آواره این زندگی دو روزه کرده
روح را در تن زندانی
تن را زندانبان روح کرده
ولی این روش درست نیست
ما باید از بتی که در میان تن و تن هاست
خود را رها کنیم
سر فصلی سفید و تازه
برای راه جاودانه زیستن مان پیدا کنیم
نگاهمان به دور دستان باشد
افکارمان را از خاک تن جدا و
در عوض بتوانیم
نام خود را در دفتر حیات ابدی
ثبت و ماندگار کنیم

بوسه برخاک تن ...

.....از اسی .....