خاکستر خاطرات

آیینه جان، حاجی و مکّـه؟ یاد ما کردی؟
یاد رفیقان به محنت مبتلا کردی؟

از بعد عـمری یاد یار عهد دقیانــوس؟
از بعد عـمری یاد یار نـخـ نما کردی؟

جای تعجّب دارد و کم هم ندارد که
بعد از قرونی یاد آیین وفا کردی

یک در هزارِ احتمالاتِ مقـدّر بـود
کاری که دور امروز از ذهن قضا کردی

خورشیدِ امروز از کدامین سمت عالم خاسـت
که یاد ما و ظلمت شبـ های ما کردی؟

شاید شنیدی شمع شامم رو به خاموشی سـت
روشن شدی، به صبح صادق اقتدا کردی؟

شاید شنیدی دردهایم رو به پایانـ ند
دیگ مرامت غـل زده، فکر دوا کردی؟

با اینـ که ما از پای ماندیم و تو تازاندی
در نیمه های راهـ ها ما را رها کردی

با اینـ که با ما هرچه این نودولتان کردنـد
تو با سکوت سردت اعلان رضا کردی

با اینـ که با ما هرچه کردی بیـ وفایی بـود
با اینـ همه با ما نمیـ گویم جفا کردی

دیگر گذشته ست و نه میـ گویم گناهت بود
دیگر گذشته ست و نه میـ پرسم چرا کردی؟

باز آمدی بعد از تمام قصه.. یعنی دیــــــــر
در میل دیدارم به مرگم اقتدا کردی

حالا فقط خاکسترش در بــاد میـ رقصد
آن آتش سوزان عشقی که به پا کردی

حالا فقط آواری از یک قصر رؤیایی ســت
آن آرزوهایی که یک روزی بنا کردی