شعرکوتاه سه گانی

با ناله سودا میکنم
دردهایم امان نمیدهد
خواب را

طلوع آفتاب ؛
لبخند نگاه توست ،
برصورت خورشید.

وقتی تورابوسیدم ؛
ازشرم آب شد ،
برف در زمستان .

شب ماتاریک بود ؛
دلتنگ ونگران ،
اما امیدواربه سپیده صبح.

ای عشق ؛
هنوزنبوسیدمت ،
چرا فاصله می گیری .

درهم تنیده ؛
برگ برگ دفترخاطراتم ،
ازعشق تو .

وحقیقت پنهان نخواهدشد ؛
نه دراین زمانه ،نه باشمشیر ،
ونه درزندان .

عمرمان کوتاه ست ؛
شادباشیم ،
شایدفردایی نباشد.

صدای زندگی برسنگفرشهای کوچه رامی شنوی ؛
بر روی سپیده ی صبح لبخندبزن ،
تازندگی برویت لبخندبزند .

چه کردی با جهانم ؛
قلبم نمی تپد،
جزبایادتو .

ماپرندگانی اسیریم ؛
درحصاری غم آلود ،
کاش رودخانه ای جاری بودیم .

تاخرخره آلوده عشقت شدم ؛
تاپوست واستخوان ،
اینقدر اذیتم نکن..

سطربه سطرنامه ات رامی خوانم ؛
گفتی بهارمی آیی ؟
باکدامین پرواز،چشمم به آسمان دوختم تابیایی .

چلچله هابی قرارند ؛
خوشبختی در راه ، بهارمی آید ،
بالبخندتو .

ازعشقت بیقرارشدم ؛
مرا اندوهگین نکن
برخوب وبد گذرکن چون بهار.

میهمانی نوروز پشت درهست ؛
چون موج درخروش ،پرشور ،
صحبت ازسرماو قندیل های یخ
بردرب خانه ست
.
بگوشم خش خش برگهای پاییز؛
قلبم ماتمکده درد ورنج،
هوابس زمستانی وسرداست .

برگها دررقص ،وزش بادی سهمگین ؛
آسمان دلتنگ باران ،
ومن ازتماشای زمستان بیزارم

گنجشکک من عاشقتم ؛
بال وپری بربالهایت ،
زمستان سردوبه فکر لانه ات باش

سرود برفی باگنجشککی کوچک
جیک جیک کنان درسرمای طاقت فرسا
چه ناجوانمردانه میان برف‌ها جان داد.