بی کسی

گلی ؟
سبزه ای ؟
شبدری؟
یاکه ماهی
به بام سیاهی ؟
دل من کسی راندارد
کسی راندارد که با او بگویدزتنهایی ونارفیقی
کسی راندارد که بااو بگوید
زبیداد دل ناشکیبی
دل من بسان شبستان تاریک وسرداست
که دراو گلی نیست
حتی گل ناامیدی
نمی بارد ازشبنم آرزو بردل زارونالان من
نمی بیند ازاشک حسرت گداز جهان سوزمن
نمی گوید ازسینه ی پرز اه وغم الای من
مرااشک دیگر بدیده نمانده
مرا اه دیگر به سینه نمانده
دوچشمم بسان دوجام پرازخون شده
که خون دلم دردرون دلم جاشده
ولی اه دیگر ندارم که باگریه سودا کنم
ندارم دلی یاکسی یارفیقی که با او زغمها شکایت کنم
ندارم گلی درگلستان تنهاییم
ولیکن غمی دردرونم عیان شد
به هردوست دل بستم اما
غمش در درونم نهان شد
به هردوست دل بستم اما
نگاهش برایم گران شد
سراینده ودکلمه :فاطمه قاسمی دبیرتربیت بدنی شهزستان صغاد اباده فارس