بانو ط بگو ...

امشب شبِ تعجیلی و تاخیر حرام است
این بوسه که دادی مُهر اختیار تام است
آن شب به لبم دندان زدی هیچ مگفتم
امشب شب دندان من و آن انتقام است

یورش طُ هر نحو به تن من التهام است
راستس ط مرا هم بِدَری باز به کام است
مو را بافته ای گرم گره ها بشوم من ؟
پا به تله ات میدهم هرچند که دام است

لب در پِیِ پر کردن و لبریزی جام است
دستم به دو ماهت برسد کار تمام است
در چاله نافت یوسفی گم‌گشته گشتم
تدبیر طناب دست و ریش و دوام است

گم گشته ام و گرسنه و هر سو طعام است
عطر ط چگونه ، اینقدر خوش مشام است ؟
از پیچ دو ترقوه گذشتم و چنین شد
بانو ط بگو که جاده ی درست کدام است؟