کنسرتی در وحدت با رهبری سرژیک میرزاییان

کنسرت ارکستر میرزاییان بعد از ۳سال تلاش مداوم و پیگیر وداشتن تمرینات مستمر علیرغم به وجود آمدن وقفه های متعدد و تحمل پستی وبلندیهای فراوان به دلیل مشکلات پیش آمده ازجمله بیماری کرونا،تعطیلات متعدد ،تغییرات درون گروهی،تغییرمکان تمرین و.... درنهایت باحضور ۱۳۰نفر نوازنده و خواننده کر به رهبری میرزاییان به روی صحنه رفت .

این اجرا شامل قطعاتی کلاسیک به زبان ارمنی بود که شب باشکوه و به یاد ماندنی برای حاضران رقم زد طوری که هم بنده به عنوان عضو کوچکی از گروه کر،هم تک تک نوازنده ها و اعضا گروه کر از آهنگسازی و رهبری بی نظیر و فوق العاده میرزاییان حظ وافر بردند ؛ همچنین تمامی مهمانان و تماشاچیان حاضر در وحدت ، به گونه ای از این اجرای زیبا وبی نظیر و هدایت و رهبری درجه یک این گروه بزرگ لذت بردند که با تشویق های فراوان آنها ۴قطعه مجدد تکرار شد . این کنسرت درحالی به روی صحنه رفت که یک روزه تمام بلیط ها فروخته شد و در روز اجرا بسیاری از آهنگسازان(آراز تروسیان، چهل میرانی، خانم موسوی و...) ،نوازندگان، خوانندگان(حسام آریان،...) ،بازیگران( نبی اله پیرهادی،محمد آبادی و...) ،کارگردانان (اسماعیل براری و..‌) ومهمانان برجسته دیگری حضور پر رنگ وگرمی داشتند که بعد ازاجرا اظهار لطف های فراوان نمودند، یکی ازاین مهمانان فرهیخته آندارنیک سیمونیان زبان شناس و مترجم قطعات این اجرا بود که توصیف زیبا وکاملی از آن شب اجرا ارایه کردند که متن کاملش در زیر آورده شده است:

Երեկ, չորեքշաբթի փետրվարի13֊ ի երեկոյան ժամը 9։30֊ ից երկու ժամ տևողությամբ երաժշտագետ Սերժիկ Միրզայանի դիրիժորությամբ հրաշալի կատարումների ականատեսն ու ունկնիրը եղանք, Թեհրանի կենտրոնական Վահդաթ օպերային դահլիճում։

Մեր տպավորությունների մի համառոտ ակնարկ ենք շարադրել պարսկերեն լեզվով։

دیشب، از ساعت ۹:۳۰ به مدت دوساعت در تالار اپرای "وحدت" تهران شاهد هنر نمایی استادانه سرژیک میرزاییان، رهبر چیره دست ارکستر و شش آهنگساز خوش قریحه و بیش از دویست نفر از همکاران ایشان بودیم.

کنسرت بزرگ ایشان به مناسبت نسل کشی ۱۹۱۵ ارمنیان در ترکیه عثمانی، تقدیم شده بود "به تمام اقوامی که نسل کشی را تجربه کرده اند".

کنسرتی که تقریبا سروقت آغاز شده بود، به اصرار وتشویق تماشاگران مشتاق و قدرشناس، حداقل تا ۳۰ دقیقه بعد از پایان برنامه اصلی، به اجراهای تاثیر گذارش ادامه داد.

با کمال تاسف برنامه های هنری خوب در جامعه ما به ندرت ارایه می شوند و شرکت در هریک از این اتفاقات نادر با شعف و شوقی وصف ناشدنی توام می شود.

آغاز با شکوه این کنسرت ، مرا که با شناخت مبانی موسیقی کلاسیک فاصله زیادی دارم، ابتدا به یاد منظومه "رکوییم" اثر واهاگن داوتیان انداخت، اما به سرعت مسیرم را به سمت منظومه " افسانه دانته" یقیشه چارنتس اصلاح کردم و بعد در طول کنسرت احساس کردم که در جریان عمیق و شگرف نت های پر قدرتی قرار دارم که هر دو این مرثیه های حماسی و سوگ نامه های سرشار از حیات و زندگی را تداعی می کنند.

در این شب زیبا همکاران میرزاییان و نوازندگان ساز های بادی، زهی، ضربی و تنفسی ( خوانندگان کر) ، هریک به نوبه خود در آرایشی استادانه وارد ارتباط روح انگیزشان با مخاطب می شدند .

آوا هایی که به وسیله هنرمندان نوازنده از هر ساز کوچک متولد می شود، به سان صوت دلاویز جوی باریکی است که از چشمه می جوشد و در سراشیبی دامنه، نجوا کنان، جاری می شود.

این زمزمه ها، تمایل انسان برای زیستن را و صحنه های بدیعِ مهر و عطوفت انسانی را چه خوب، تصویر می کنند و چقدر دلنواز و روح انگیزند ؛حتی هنگامی که این جوی های باریک به رودی خروشان تبدیل می شوند و سنگینی لحظه های جاری فجایع بزرگ، خوف و نکبت و فاجعه را القا می کنند، به خوبی پی می بری که این ساز ها و نوازندگان پی گیرشان از چه قدرتی برخوردارند و چگونه می توانند فجایع تاریخی را درک و به حوادث عظیم موسیقایی بر روی صحنه تبدیل کنند؛سپس و هنگامی که همین قدرت و صلابت با نغمه های سرشار از زندگی ،شوق و بالندگی توام می شوند و عظمت حیات را به رخ می کشند ، بیشتر به این توان و قدرت انسانی پی می بری و در برابر بزرگی های روح انسانی، احساس غرور می کنی.

موسیقی، بدون شک یکی از تاثیر گذار ترین پدیده های زندگی بشر و از لطیف ترین عطایای روح بزرگی است که صاحب همه گستردگی های بی مرز لایتناهی و همه کائنات است.

انسان زیبا ، پرخیر ، سازنده و آفرینشگر چقدر شبیه آن روح بزرگ است و آدم دوپای تخریب گر جرار ، در برابر آن روح پرفتوح چقدر باید سرافکنده، ذلیل ، پست و بی مقدار به نظر آید .

ممنون و متشکر سرژیک عزیز، آفرین که این شب به یاد ماندنی را به همه اقوام ظلم دیده تقدیم کرده بودی.

ممنون و متشکر، ای همه عزیزانی که ساز تان زبان گویای دلهای بی تابتان و روح زیبایتان است. نتیجه سالها رنج و مرارت آموختن، در این گونه نقش آفرینی ها، کاملا آشکار می شود. دستانتان همیشه سبز باد.

و شما عزیزانی که سینه های پر خروشتان قطعات پر طنین آوازی را شکل می داد، نفستان هماره گرم باد.

سرژیک میرزاییان عزیز، پیشانی بلندت را می بوسم.

خسته نباشی، برادر خوبم.

خداوند پشت و پناه همه آنانی که در کنارت هستند و یاریت می کنند.

ارادتمند، آ. سیمونی

انتهای پیام

خبرنگار: نسترن اسکندرپور