4 راهبرد رهبر انقلاب برای انتخابات تا چه حد محقق شد؟

چهار راهبرد امنیت، سلامت، مشارکت و رقابت از طرف ایشان برای انتخابات مطرح شد و اینک زمان بررسی میزان تحقق این راهبردها است.

یک: امنیت انتخابات؛ دستگیری ده‌ها تروریست و کشف مقادیر کم سابقه اسلحه قاچاق و مواد منفجره در طول ماه‌های پس از شکست جریان «زن زندگی آزادی» دو علامت مهمی است که می‌گوید، اصرار به ناامنی در محیط داخلی ایران، دستور ویژه سرویس‌های اطلاعاتی کشور‌های متخاصم بوده است. مهمترین هدف‌گذاری‌های راهبرد ایجاد ناامنی در ایران به هرقیمت و طریقی «در شش ماه دوم سال ویژه برای انتخابات و با هدف ایجاد حس ناامنی در رای دهندگان برای کاهش مشارکت و خلق حادثه ضد امنیتی بزرگ در روز انتخابات بود.

انتخابات ۱۱ اسفند در چنین شرایطی برگزار شد و بدیعی است که برقراری امنیت کامل انتخابات در تمام نقاط ایران، حاصل تدابیر و تلاش‌های کم نظیر امنیتی بوده است.

دو: سلامت انتخابات؛ این دوره قوانین جدید تصویب شده همانند اعلام حساب بانکی برای فعالیت اقتصادی انتخابات از سوی داوطلبان، سلامت انتخابات در ایران را بیش از گذشته تضمین کرد. بر این اساس هزینه محل ستاد انتخابات، حمل ونقل، برپایی تجمع عمومی، تبلیغات مجاز و حق الزحمه عوامل اجرایی و کارشناسی ستاد‌ها که پرداخت شده و دارای سند شد و کلیه فرآیند‌های تبلیغاتی یک نامزد در یک جا تجمیع شد و تا ۲۰ روز پس از پایان انتخابات و ثبت تایید آن از سوی نامزد مربوطه قابل رصد است. ضمن اینکه با اعلام نتایج انتخابات در برخی نقاط و رای نیاوردن یا کاهش آرای چهره‌های نام آشنا، بانفوذ سیاسی و صاحب مقام در کشور، از شهر‌های مختلف تا تهران و بالعکس آن رای آوردن چهره‌های گمنام یا کمتر شناخته شده سیاسی، نشان داد که سلامت کلی انتخابات در ایران تا چه میزان غیر قابل خدشه است. با این وجود قوانین جدید برای سلامت انتخابات آغاز یک راه هست و می‌تواند رو به روز به سلامت بیشتر و مطلوب انتخابات و به خصوص در ایام تبلیغات انتخاباتی کمک کند و باید رو به روز فرآیند نظارت را بیشتر تقویت کرد.

سه: مشارکت؛ حضور ۲۵ میلیونی در انتخابات اخیر در شرایطی که بزرگترین کمپین تحریم انتخابات با صد‌ها پروژه ضدامنیتی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی پشتیبانی می‌شد، در نوع خود بی نظیر بوده است. در حالیکه بیش از این اتاق فکر‌های غربی، انتخاباتی کم رمق در ایران را پیش بینی می‌کردند، حضور ۲۵ میلیونی سبب شد که بسیاری به شکست بزرگ تحریم انتخابات در ایران اعتراف کنند.

چهار: رقابت؛ اصل رقابت انتخاباتی در برخی موارد می‌توانست بهتر باشد، ولی در بسیاری از نقاط ایران در عمل اتفاق افتاد، توزیع آمار آرای کاندیدا‌ها در بسیاری از شهرهاف نزدیک به هم بود و تجمعات پرشور انتخاباتی در شهر‌ها قابل توجه بود و در بسیاری از نقاط رقابت‌های سنگینی صورت گرفت که نشان داد که سلیقه‌های مختلفی در انتخابات حضور دارند. حتی در تهران رقابت بین لیست هاخیلی فشرده بود و تقریبا همه هفتاد نفر اول رای در پایتخت، نامشان در لیست‌های معروف انتخابات دیده می‌شود.