طرب عشق

گر مرغ وصل شما سر دام ما کند،
این جام، می ناب طرب، کام ما کند

مهرت غنیمت است و سرم در خیال تو
غوغای عشقت این طرب را غنا کند

کار آن نکو بُوَد که به دست خدا شود
صحبت گر از ظهور شد، گویم: خدا کند

تکلیف در زمانه‌ی غیبت به پارساست؛
عشرت رها نموده، به وصل‌ات دعا کند

با یار صحبت از چمن و عطر گل خوش است
بادا که یار هم طلب آشنا کند

خود بهر ابتهاج غلامان نیاز کن
دادار برآورده دعای شما کند


دامــــاد خراســـانی