همه امامان (ع) با اقداماتی که انجام دادند همرزم امام حسین (ع) بودند

به گزارش خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، کتاب «همرزمان حسین (ع)» نوشته حضرت آیت الله العظمی سید علی خامنه ای رهبر معظم انقلاب اسلامی می باشد که در سال 1396 توسط انتشارات انقلاب اسلامی در 424 صفحه منتشر شده است. در این کتاب 10 گفتار از حضرت آیت الله العظمی سید علی خامنه ای (مدظله العالی) در تحلیل مبارزات سیاسی امامان معصوم (ع) نوشته شده است. کتاب همرزمان حسین (ع) شامل 10 سخنرانی رهبر معظم انقلاب در ماه محرم سال 51 است.

ایشان بین سال‌های ۴۶ تا ۵۵ به طور متناوب در مناسبت‌های مذهبی به تهران مسافرت می‌کردند و در جلسات مختلف سخنرانی می‌کردند در محرّم سال ۵۱ به تهران عزیمت می‌کنند و در هیئت انصار الحسین (علیه‌السّلام) و برخی از جلسات دیگر به سخنرانی می‌پردازند. هیئت انصار الحسین (علیه‌السّلام) از هیئت‌های پرشور و انقلابی تهران بود و بسیاری از مبارزان انقلابی در جلسات این هیئت شرکت می‌کردند و سخنرانان این جلسه نیز از میان روحانیان انقلابی انتخاب می‌شدند. معظمٌ‌له از ابتدای تأسیس این هیئت بارها در آن سخنرانی کرده بودند. نفس سخنرانی در این جلسه، یک اقدام انقلابی از سوی ایشان تلقّی می‌شد.

ایشان از سوّم محرّم تا ۱۲ محرّم از ساعت هفت و نیم تا نه صبح در این هیئت بیانات خود را در موضوع سیره‌ی امامان معصوم (علیهم‌السّلام) در قالب طرح انسان ۲۵۰ ساله مطرح می‌کنند. تمرکز اصلی این بیانات بر تحلیل زندگی امام سجّاد (علیه‌السّلام) تا امام کاظم (علیه‌السّلام) است. چهار امام عزیزی که در اذهان متشرّعان آن زمان بیشتر به عنوان افرادی ساکت و منزوی معروف بوده‌اند.

در مقدمه کتاب مذکور آمده است:

« آیت‌الله خامنه‌ای با خلق واژه‌ انسان ۲۵۰ ساله در ابتدای دهه‌ پنجاه شمسی و تبیین آن، گونه‌ای جدید از روش تحلیل سیره‌ سیاسی- اجتماعی معصومان (علیهم‌السّلام) را به مخاطبان خود آموختند. ایشان این نگاه به سیره‌ی ائمّه (علیهم‌السّلام) را با تحقیقات گسترده در متون حدیثی و کتب تاریخی و با استدلال‌های بسیار محکم به دست آورده‌اند و به هیچ‌وجه از روی تأثیرپذیری و انفعال از شرایط محیطی و گفتمانی آن دوران به آن نرسیده‌اند. تفاوت ایشان با دیگر پژوهشگران این موضوع، در آن بود که ایشان با نگاه دوباره به متون و دقّت در محتواهای آن، به احیای میراث مبارزاتی امامان معصوم پرداخته‌اند. سؤال اساسی که می‌توانست به این استنباط کمک کند این بود که «اگر ائمّه‌ اطهار (علیهم‌السّلام) اهل مجاهدت و مبارزه‌ سیاسی حاد با حاکمان جور و علما و شعرای درباری نبوده‌اند، چه دلیلی داشت که با ایشان چنان برخوردهای خشنی شود و در آخر نیز با شهادت از دنیا رخت بربندند؟»

طرح انسان ۲۵۰ ساله دوران جانشینان بحقّ پیامبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) را به انسانی تشبیه می‌کند که در تمام دوران خود، لحظه‌ای از انجام وظایف و تکالیف خود از پا نشسته است و همواره با مجاهدت به پیش رفته است. بر این اساس در هر برهه و زمانی به اقتضای شرایط و امکانات و موانع، تصمیمی را اتّخاذ کرده و هیچ‌گاه لباس رزم با دشمنان اسلام را که با زور بر مسند جانشینی رسول اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) تکیه زده بودند، از تن بیرون نکرده است. امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) به وجهی، امام حسن (علیه‌السّلام) به گونه‌ای دیگر و امام حسین (علیه‌السّلام) با شهادت خود این تکلیف را به انجام رسانیده‌اند. طرح انسان ۲۵۰ ساله با استناد به ادلّه‌ی متقن روایی و تاریخی، باور برخی از نظریه‌پردازان را به چالش میکشد که می پندارند بعد از واقعه‌ی عاشورا، عنصر مبارزه از میان فرزندان رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) رخت بربسته است. در این طرح، از امام سجّاد تا امام حسن عسکری (علیهم‌السّلام) همه همرزمان امام حسین (علیه‌السّلام) دانسته می‌شوند و به وضوح معلوم می‌شود که امامان معصوم (علیهم‌السّلام) با چه مرارتها و سختیها و با چه مجاهدتی بار امامت را به دوش کشیده‌اند در مواقع مناسب چه ضرباتی را بر دشمن وارد کرده‌اند و در لحظات خطر، چگونه به حملات دشمن، پاسخ مناسب را داده‌اند.»

مباحث ۱۰ گفتار این کتاب در ادامه به صورت خلاصه برای استفاده مخاطبان‌ بیان شده است.

گفتار اول این بیانات به مباحث کلّی مربوط به بحث امامت و گونه‌های مختلف تحقیق در این بحث و هم فهرست مباحثی که در روزهای بعد مطرح خواهند کرد اختصاص یافته است.

الف)بحث درباره ضرورت امامت

«در این موضوع انسان باید ثابت کند که غیر از نبوت، امامتی لازم است و فلسفه امامت بیان شود؛ بحث ما در این نیست.»

ب)بحث درباره جانشین پیامبر (ص)

در این بخش به موضوع جانشینی پیامبر (ص) پرداخته می شود و اینکه چه کسی جانشین وی خواهد شد؟ امام بعد از پیغمبر، وجود مقدس امیرالمومنین علی بن ابی طالب (ع) است و این موضوع برای شیعیان کاملا مشهود است. بنابراین در محافل و مجالس غیرشیعی باید در این خصوص مباحثه صورت گیرد.

ج)بحث درباره شرایط و اوصاف امام

علم، علم امام به همه موضوعات، عصمت، قلمرو قدرت معنوی امام از جمله مباحثی است که می توان در این بخش به آن پرداخت.

ضروت پرداختن به بحث های اثردار و پرهیز از بحث های کم اثر

امروز دو مساله وجود دارد؛ آیا خدای متعال حساب و کتاب و مجازات و عقابی بعد از این زندگی نسبت به ما خواهد داشت یا نه؟ این مساله در زندگی ما اثرگذار است. یعنی اگر به معاد اعتقاد داشته باشیم سبک و مدل زندگی ما با اینکه به معاد اعتقاد نداشته باشیم متفاوت خواهد بود.

مساله دیگری که تاثیری در سبک زندگی انسان ندارد موضوعاتی از قبیل اینکه ملائکه موکله نکیره ای که شب اول قبر سراغ ما می آیند، آیا به شکل انسان ظاهر خواهد شد یا خیر؟ قدشان کوتاه است یا بلند؟ دانستن یا ندانستن مسائلی از این دست تاثیری در زندگی انسان ندارد.

بنابراین باید توجه داشته باشیم مسائل چه آثار و پیامدهایی بر زندگی دنیوی و اخروی انسان خواهند داشت. از موضوعات بی اثر عبور کنید و وقت تان را برای آنها صرف نکنید.

ضرورت پرهیز از مباحث بی اثر در زندگی

د)بحث درباره نقش امامان و موضعشان در انقلاب اسلامی

شاید برای بسیاری این سوال مطرح شود که نقش امامان و موضعشان در انقلاب اسلامی چیست؟

«انقلاب اسلامی به وجود آمد و کسی ایدئولوژی ای، بینش نویی و براساس این همه، اجتماع نویی بنیان گذاشت. در راس این اجتماع، بنیانگذار اسلام، پیامبر اکرم(ص) قرار داشت؛ قرآنی هم برای این مردم آورد و اصول و معارف اسلامی و کلیات قوانین و مقررات اسلامی را هم به پذیرندگان این فکر و این بینش اعطا کرد و بعد هم رفت. ما شیعه معتقدیم که بعد از پیامبر (ص) در طول زمان، دوازده نفر به عنوان امام در جامعه اسلامی، یکی پس از دیگری وجود داشتند و دارند؛ اینها را هم ما جزء دین و سخنشان را در کنار قرآن و احترامشان را تا سرحد احترام پیامبر (ص) می دانیم»

ممکن است برای برخی سوال مطرح شود که حضور 12 امام چرا لازم بوده و کارشان چه بوده؟ باید به این سوالات پاسخ داد.

دو جهت بحث درباره نقش امامان (ع)

1-آشنایی با نقش مشخص شده برای ایشان در دین.

2-میزان موفقیت ایشان در عمل به وظیفه خود.

در ادامه درباره فواید دانستن خط سیر امام و میزان موفقیت او مباحثی مطرح شده است.

در بخش دیگر به رابطه امام و پیرو و رابطه اقتدا کننده و مقتدا پرداخته شده است.

امام علی (ع) در نامه 45 نهج البلاغه می فرماید:« الاَ وَ إِنَّ لِکُلِّ مَأْمُومٍ إِمَاما یَقْتَدِی بِهِ...» هر مامومی امامی دارد که به آن اقتدا می کند، دنباله رو آن امام است و باید دنبال آن امام برود؛ والا امام او نیست و او هم ماموم نیست. پس مساله اقتدا کردن و دنبال خط سیر و زندگی امام رفتن، مطلبی است لازم و مقتضای لفظ امام و ماموم است. مثلا اقتدا به امام جماعت در زمان اقامه نماز جماعت که باید از ایشان تبعیت کنید.

اهمیت آگاهی یافتن از فواید امامت و نقش امامان مبحث دیگری است که در این بخش به آن پرداخته می شود.

توطئه های دشمن برای تحریف چهره مبارزاتی ایشان و نحوه تعامل و مواجهه امامان، قدمت دست تحریف ائمه به اندازه قدمت امامت، تلاش دشمنان ائمه اطهار (ع) برای تحریف سیره ایشان از دیگر مباحث مطرح در این بخش است.

گفتار دوم: اهمیت شناخت چهره و سیره حقیقی ائمه (ع)

کم اطلاعی شیعیان از سیره سیاسی و اجتماعی ائمه اطهار (ع)

دو فایده شناخت امامان (ع): 1-آموختن روش زندگی از ایشان (غفلت تاریخی از سیره سیاسی و اجتماعی ائمه) و 2- برانگیخته شدن و ایجاد اعتماد به نفس مذهبی

نیاز ملت ها به قهرمانان و پیشینه پرافتخار، افتخار ملت ها به قهرمانان دیگر ملت های همسو و هم جهت، تلاش استعمار گران برای از بین بردن قهرمانان ملی ملت ها با هدف تحقیر و تسلط بر آنها از مباحث مهمی است که باید به آنها توجه شود.

دو روش دشمنان برای از بین بردن قهرمانان ملت ها

1-به فراموشی سپردن نام آن قهرمان و ممنوع کردن یاد او

2-تحریف چهره آن قهرمان.

امام سجاد (ع) بنیانگذار نهضت مخفی شیعه پس از کربلا

در حالیکه دشمنان امام سجاد (ع) را امام بیمار لقب داده بودند، ایشان نهضت مخفی شیعه پس از کربلا را بنیان گذاشت. کسی که ضامن همه نهضت هایی است که در طول تاریخ تشیع به وسیله شیعه انجام گرفته.

امام سجاد فقط چند روز کربلا را در بستر بیماری بودند در حالیکه دشمن برای تحریف به جای اینکه بگوید امام مجاهد، امام عالم، امام سازمان بخش، امام تشکیلات ده، امام به وجود آورنده نهضت، امام آگاه به ایشان لقب امام بیمار را می دهند!

بهره کامل نبردن ما از دو فایده شناخت امام (آموزنده و برانگیزاننده)، وجود تضاد ظاهری بین سیره برخی از ائمه (ع) با بعضی دیگر (عملکرد امام حسن (ع) و امام حسین (ع) را باهم مقایسه می کنند) از موضوعات مطرح در گفتار دوم است.

شواهدی به منظور ابطال احتمال سازشکار بودن ائمه اطهار (ع)

تمام امامان (ع) از امام چهارم به بعد هر کدام یک یا چند بار به زندان رفته اند.

گفتار سوم: فلسفه و هدف امامت

ضرورت شناخت سیما و سیره امامان، نه مشخصات شناسنامه ای شان

کوتاهی در شناخت چهره معصومان (ع)

اولین گام برای شناخت ائمه (ع)؛ باور کردن ناآگاهی خود از سیره ایشان

ضرورت شناخت سیره ائمه (ع) به عنوان یک انسان 250 ساله

از سال دهم هجرت که طلیعه فصل تازه ای در تاریخ اسلام است -یعنی آغاز دوران امامت- تا روزی که دوران امامت در ظاهر به پایان رسیده و مردم با کسی به نام امام، دیگر روبرو نبودند یعنی تا شروع غیبت صغری، در حدود 250 سال است. این دوران را ما یک دوران واحدی به شمار می آوردیم. در این سال ها 12 نفر زندگی کرده اند که اولین آنها امام علی (ع) است و آخرین نفر حضرت محمدبن الحسن (عج) است. (مجدد خلاصه ای از دوران امامت 12 امام را بیان می کنند)

فلسفه و هدف امامت

1-تدوین و تبیین مکتب

2-ادامه راه نبوت و تامین خواسته ها و هدف های نبی.

دو هدف پیامبر (ص)؛ ایجاد انقلاب در یک جامعه منحرف و ایجاد جامعه ای نو.

دو هدف امام؛ تدوین و تبیین مکتب، ادامه دادن راه نبوت و تامین خواسته های نبی.

تلاش پیامبر در ایجاد جامعه اسلامی

دو دلیل برای قابل پیش بینی بودن هجرت پیامبر (ص)

1-نیاز مدینه به یک برنامه انضباط بخش.

2-نیاز پیامبر به مدینه.(بعد از طرد پیامبر از مکه، نیاز داشت تا در شهر جدیدی سکنی گزیند و اسلام را تبلیغ کند)

مقررات اسلامی برای ایجاد جامعه اسلامی

برای اداره جامعه اسلامی یک مکتبی از طرف خدا آمده و یک سلسله مقررات حقوقی آمده است (دزدی مجازات دارد)

بقای قوانین اسلام بعد از رحلت پیامبر (ص)

دو وظیفه امام بعد از پیامبر (ص)

1-تبیین دین

2-تطبیق دین با نیازهای جامعه

نقش ائمه در بقای اسلام

وظیفه اول امام؛ تبیین دین

وظیفه دوم امام؛ رهبری سیاسی جامعه.

ضرورت تلاش امام برای بازپس گیری منصب رهبری

حکومت، هم حق و هم تکلیف برای امام و جامعه

انتقال دو منصب پیامبر (ص) به امیرالمومنین (ع) و ائمه بعد از ایشان

تعیین 12 امام به تصریح پیامبر اکرم (ص)

ویژگی شیعه حقیقی؛ شناخت وظیفه امام و حرکت کردن در پی او.

مومن زیستی و مومن آفرینی از خصوصیات شیعه زمان ائمه (ع) است.

گفتار چهارم: انسان 250 ساله مبارز

در جلسه‌ چهارم طرح انسان دویست‌وپنجاه‌ساله تشریح می‌شود و معانی مختلف جهاد و منظور از مجاهد بودن ائمّه (علیهم‌السّلام) روشن می گردد.

گفته شد که تبیین دین و رهبری جامعه دو وظیفه امام است و امام برای به انجام رساندن دو منصب خود باید مبارزه کند.

امام سجاد(ع) بعد از واقعه کربلا امکانی که سه امام قبل از خود در تبیین دین داشته اند را ندارد بنابراین متناسب با شرایط زمان به تبیین دین می پردازد و در قالب دعا و نیایش معارف دین را تبیین می کنند.

مسئولیت پذیری ائمه (ع)

امام علی (ع) پس از رحلت پیامبر تا 40 شب بر در خانه عده ای از یاران پیامبر و علاقه مندان به اسلام می رفت تا شاید از این راه بتواند یک اقلیت پولادین نیرومند را در اطراف خود جمع کند و مطمئن باشد که اگر با اینها حرکت کند، اسلام نونهال و اسلام جدیدالولاده از بین نخواهد رفت.

دو وظیفه امام نسبت به مکتب و جامعه

امام باید قرآن را در دست بگیرد و زمام جامعه اسلامی را قبضه کند. امام باید با دشمنان که مانع از تحقق این دو امر شوند، مبارزه کند.

سیره ائمه اطهار (ع) طبق شواهد موجود در تاریخ یک سیره مبارز است نه سیره سازش کار.

انسان 250 ساله مبارز

به شهادت رسیدن ائمه (ع) دلیل اجمالی مبارز بودن ایشان است.

در ادامه به برخی از برخوردهای قهرآمیز با ائمه (ع) پرداخته شده است.

منظور از جهاد و توصیف اقدامات امامان (ع)

دو تفسیر غلط و یک تفسیر صحیح از جهاد: واژه جهاد در قرآن بسیار استفاده شده است و یکی از واجبات دین اسلام است.

گسترده بودن معنای واژه جهاد در قرآن نسبت به اصطلاح فقهی آن

واژه جهاد در قرآن با آنچه در فقه شیعه است متفاوت است. واژه جهاد فقط به یک معنای محدودی اطلاق می شود اما در قرآن معنای جهاد با معنای جهاد در فقه اسلامی و در کتب فقهیه و در حقوق اسلامی قیاس نمی شود.

یک تفسیر غلط از جهاد؛ جهاد بودن هر تلاشی (اشتباه بودن تفسیر جهاد به کوشش)

تفسیر غلط دیگر از جهاد؛ جهاد یعنی مبارزه مسلحانه (اشتباه بودن تفسیر جهاد به جنگ)

تفسیر صحیح از جهاد؛ مبارزه با دشمن.

جهاد مالی، جهاد شعری کمیت، جهاد مسلحانه برای مبارزه با دشمن

معنای صحیح جهاد: جهاد به طور مطلق یعنی درگیری مبارزه با قدرت های ارتجاعی ضد تعالی و تکامل انسانی -یعنی ضد اسلام و ضد قرآن- هر جور که با اینها درگیری کردید، این در اسلام اسمش جهاد است.

با این تعریف تمام اقدامات ائمه (ع) جهاد است.

گفتار پنجم: دوران های چهارگانه امامت

جلسه‌ پنجم این بیانات به تقسیم دوران امامت به چهار دوره و توضیح مختصر هر کدام از دوره‌ها سپری شده است.

چهار دوره حیات انسان 250 ساله

دوره اول: دوره صبر / انحراف جامعه اسلامی پس از پیامبر (ص) در مساله خلافت

در این دوره دو گزینه در برابر امام علی (ع) قرار می گیرد؛ پس از غصب خلافت و ستم به انسانیت با غصب خلافت.

سکوت حضرت علی در برابر غصب خلافت برای حفظ اسلام و مسلمانان

تعبیر غلط خانه نشینی برای دوران 25 ساله پس از غصب خلافت

استراتژی صبر و خودداری حضرت علی از جهاد در دوران 25 ساله

اصرار مردم به امیرالمومنین (ع) برای پذیرفتن خلافت پس از قتل عثمان.

دوره دوم: دوره تشکیل حکومت اسلامی (حکومت علوی؛ یک حکومت انقلابی)

مخالفان امام علی (ع)

مخالفت قدرتمندان، اشراف، مقدس مآب ها و سوءاستفاده گران با امام علی (ع)

دوران سخت و بی یاوری امام حسن (ع)

دوره سوم: دوره ایجاد تشکیلات پنهانی برای قیام

کتمان حقیقت های تاریخی توسط مورخان درباری و وابسته

نقش صلح امام حسن (ع در تحقق قیام عاشورا

دوره چهارم: دوره مبارزه تشکیلاتی با قدرت ها و گسترش اسلام حقیقی (دشوارترین و طولانی ترین دوره ها است)

گفتار ششم: بررسی برهه آغازین دوره چهارم امامت

معظّمٌ‌له در جلسه‌ ششم با اشاره به کار نشدن بر روی دوره‌ی چهارم امامت که از زمان امام سجّاد (علیه‌السّلام) تا امام عسکری (علیه‌السّلام) است، بحث از این دوره را آغاز کرده‌اند. در این جلسه به شرح تحلیلی تلاش های مجدّانه‌ امام سجّاد و امام باقر (علیهماالسّلام) پرداخته‌اند.

دو اقدام ائمه (ع) در دوره چهارم امامت

1)احیای مبانی فکری اسلام

تحریف دین توسط حاکمان معاصر ائمه دوره چهارم.

مبارزه با تحریف دین از وظایف دوره چهارم امامت است.

2-تشکیل و اداره یک حزب مذهبی-سیاسی مخفی

دنیا گرایی و عافیت طلبی خواص؛ علت تنها شدن امام سجاد (ع)

دنیا گرایی مردم دلیل تاکیدات زیاد به زهد در صحیفه سجادیه

تلاش امام سجاد (ع) برای افزایش جمعیت شیعه

بهره گیری امام باقر (ع) از ضعف امویان و کثرت جمعیت شیعه برای انجام وظایف

تلاش امام باقر (ع) برای ایجاد تشکیلات شیعی؛ دلیل احضار ایشان به شام

مخالفت خلفای اموی با شیعه مبارز

«امام» در اصطلاح قرآن و حدیث یعنی حاکم

علم به مکتب و عمل به آن از ویژگی های حاکم اسلامی

مبارزه همه جانبه امام سجاد (ع) تا امام عسکری (ع) با دستگاه خلافت

دستور هشام برای زندانی کردن امام باقر (ع) و امام صادق (ع) در شام

دو دوره زندگی مبارزاتی امام صادق (ع)

1-مبارزه صریح و حاد امام صادق (ع) با بنی امیه

2-تبلیغات خصوصی امام صادق (ع) برای بیرون کشاندن افراد از دستگاه خلافت

نهضت عاشورا مادر تمامی نهضت ها در طول تاریخ شیعه

گفتار هفتم: حیات سیاسی امام صادق (ع)

جلسه‌ هفتم که مصادف با روز نهم محرّم است، شامل توضیح سیره‌ سیاسی و اجتماعی امام صادق (علیه‌السّلام) و بررسی روایات تاریخی مربوط به ایشان است.

در این جلسه بحث مختصری از حیات سیاسی امام کاظم (علیه‌السّلام) و همچنین موضع‌گیری‌های ائمّه (علیهم‌السّلام) نسبت به قیامهای امامزادگان انقلابی و نیز تعریف صحیح تقیّه شده است.

دوگونه فعالیت تبلیغی در شیعه, تعلیمات آموزشی حسنین (ع) و خروش های یاران فداکار ایشان.

هدف اصلی قیام امام حسین (ع)؛ تجدید انقلاب اسلامی پیامبر (ص)

دو مسئولیت امام سجاد و امام باقر (ع)؛ تبیین حقایق دین و تشکیل یک جمعیت مجهز بود.

امام صادق (ع) نیز ادامه دهنده روش پدرشان بودند اما با لحن صریح تر با امویان برخورد می کند.

امام صادق (ع) به دلیل فراهم نبودن زمینه، امکان تشکیل حکومت اسلامی را نمی یابد بنابراین برای ترویج تشیع، معرفی بنی عباس و پرورش نیروهای مجاهد دست به اقدام علمی می زند.

امام کاظم (ع) در برخورد با هارون صراحت بیشتری دارد.

بازتعریف مرزهای فدک توسط امام کاظم (ع) در برابر هارون

در مجموع همه امامان (ع) با اقداماتی که انجام دادند همرزم امام حسین (ع) بودند.

گفتار هشتم: اقدامات حاد ائمه (ع) و برخورد با علما و شعرای درباری

روز عاشورا، جلسه به روز هشتم خود رسیده است. آیت‌الله خامنه‌ای در این جلسه به برخوردهای تند ائمّه‌ دوره‌ چهارم با خلفا و علمای درباری و همچنین بحث بهره‌گیری ایشان از شعرای مجاهد پرداخته‌اند.

جعلی بودن روایات مبنی بر سازش کار بودن ائمه (ع)

ضرورت جلوگیری از ظلم به امام صادق (ع) با بیان احادیث مبارزاتی امام و ابطال احادیث جعلی

وجود رگه های فعالیت های مبارزاتی در زندگی ائمه (ع)

رفتار خشن خلفا با ائمه (ع) دلیلی بر وجود فعالیت های حاد ایشان

بحث مهم برخورد ائمه (ع) با علما و شعرای زمان خود

سوء استفاده دستگاه خلافت از علمای درباری برای رسیدن به اهداف خود

به کارگیری محدثان درباری توسط معاویه

ترویج روایات دروغین

استفاده همه قدرتمندان ستمگر از روحانی های درباری

برخورد خشن ائمه (ع) با علمای درباری

بهره گیری ائمه (ع) از شعرای مجاهد شیعه

گفتار نهم: امامزادگان انقلابی

روز نهم جلسه اختصاص به بحث امامزادگان انقلابی دارد. البتّه این جلسه بیشتر به شرح موضع‌گیری امام صادق (علیه‌السّلام) درباره‌ قیام زید اختصاص یافته است. شایان ذکر است که نام چندین نفر از امامزادگان در چندین جلسه از جلسات این سخنرانیها آمده و شرح کوتاهی درباره‌ آنها داده شده است.

تهمت های حکومت های ظالم؛ دلیل اصلی بدنام شدن امامزادگان انقلابی است.

امامزادگان انقلابی به دو دسته تقسیم می شوند:

1-امامزادگان دنیاگرا مانند زیدبن موسی

2-امامزادگان دین دار و حق طلب مانند زیدبن علی بن الحسین (ع)

امام صادق (ع) از قیام زید حمایت کرده است.

جعلی بودن روایت ادعای امامت زید.

گفتار دهم: تقیه

روز دوازدهم محرّم که با روز دهم این سلسله‌جلسات مصادف شده است به توضیح مختصری درباره‌ تقیّه اختصاص یافته است و نکات نو و ارزنده‌ای در این موضوع به مخاطبان عرضه شده است.

مسلم بودن اصل تقیه در مکتب تشیع

تقیه به معنای این است که اگر چنانچه یک کاری در عالم واقع و عمل برای انسان دارای خطر و ضرر است، انسان باید آن کار را به صورتی انجام دهد که کار حتما انجام بگیرد و آسیبی به کار نرسد، این معنای تقیه است در روایات. تقیه یعنی انجام ماموریت بدون رسیدن آسیب.

تقیه در نظر برخی به معنی رها کردن حرکت است که این تعبیر اشتباه است.

تقیه در آیات و روایات؛ وسیله ای صحیح برای رسیدن به هدف است یعنی برای رسیدن به هدف مجاز نیستید از هر وسیله ای استفاده کنید.

شرایط تحقق صحیح تقیه

1-حفظ نظم و مراقبت کردن از اصول و برنامه مقرر

2-استتار و کتمان

3-انجام کار به صورت تشکیلاتی

نمونه هایی از رفتارهای سری و از روی تقیه در روایات

1-روش مخصوص و رمزی برای نامه نگاری

2-تشکیلات مستحکم

3-ارسال نامه های سری

اثبات روایی تقیه نام داشتن کارهای تشکیلاتی

1-دستور ائمه (ع) برای داشتن ارتباط تشکیلاتی با ایشان

2-تشکیلات مستتر همچون دژی مستحکم

3-وجود منصبی به نام «باب» برای اصحاب خاص ائمه (ع)

4-وجود یاران مخفی برای امامان (ع)

5-توصیف تقیه به مجاهدت

6-تقیه؛ نعل واژگون زدن برای فریب دشمن

مثال؛ تقیه بودن اقدام حضرت ابراهیم (ع)، از روی تقیه عمل کردن اصحاب کهف،

این بیانات -همان‌طور که خود ایشان هم در برخی از جلسات اشاره کرده‌اند- بیش از آنکه یک سخنرانی باشد، یک بحث تحلیلی و علمی است. ایشان به ذکر کلّی نظرات خود اکتفا نکرده‌اند و برای هر موضوعی که مطرح میکنند، شواهد متعدّد تاریخی و روایی را پیش روی مخاطب می‌گذارند.

پایان پیام/47