خسته

خسته شدم ،خسته ام
باز فراموشم شد ،،دل ب چه چیز بسته ام
باز فراموشم شد ،این دل ساده تنهاست
بیهده بر پیکر خاک ،رسته ام
بیهوده خوش بودم و آوای خوشی سر کردم
گوش. ب حرف دله بوزینه ی عنتر کردم
کاشکی یک خر بودم
گوش دراز..کر بودم
کاش ک در آسمان
مرغک خوش پر بودم
کاش ک دنیا نبود
اینهمه غم‌ها نبود
کاش بجای خدا .
سایه مبهم نبود
کاش ک خوردن نبود
رنج در آوردن و بردن نبود
کاش ک محصول عشق
خانه و کاشانه و مسکن نبود
خسته شدم ،خسته ام
باز فراموشم شد
دل ب کجا بسته ام
زمستان 1355