از نظر روانشناسان 3 نوع خودشیفتگی وجود دارد

خودشیفتگی مشکلی است که ممکن است در اطرافیان خود با آن مواجه شده باشید و یا خودتان نیز از آن رنج ببرید. بهتر است بدانید خودشیفتگی ۳ نوع دارد.

تعریف خودشیفتگی

“Narcissist”، “a**hole” و “Jerk” اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما درست نیست. خودشیفتگی شکست یک احساس سالم در خود است.

به طور کلی، یک خودشیفته نیاز به تحسین شدن دارد، حس استحقاق و افکار همیشگی در مورد بهتر بودن از دیگران را در خود حس می‌کند، خواه فکر می‌کند از دیگران موفق‌تر است و یا افراد بیشتری او را دوست دارند.

از تیک تاک گرفته تا اینستاگران و تلویزیون‌ها، این رسانه‌ها خودشیفتگی را با فرکانس و شدت بیشتری وارد زندگی و خانه ما کرده اند.

طبق یک مقاله تحقیقاتی در سال ۲۰۱۸ از Frontiers، افراد خودشیفته به ۳ دسته بزرگ تقسیم می‌شوند:

خودشیفته‌های ناسازگار و آسیب پذیر. دسته سوم، اختلال شخصیت خودشیفته (NPD) است که یک اختلال سلامت روان واقعی به حساب می‌آید.

همه این افراد در برخی ویژگی‌ها مشترک هستند، مانند خود محوری و خود بزرگ بینی اغراق آمیز. اما تفاوت‌های اساسی نیز دارند که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم.

خودشیفتگی ناسازگار

“من از شما بهترم” را در ذهن خود داشته باشید و به آن جاه طلبی، کاریزما و جذابیت را اضافه کنید تا به یک خودشیفته ناسازگار تبدیل شوید.

یک خودشیفته بزرگ عزت نفس بالایی دارد، دوست دارد توانایی‌های خود را بیشتر از واقعیت نشان دهد و عادت به کنترل دیگران دارد. آنها توهمات مثبتی درباره خود دارند و همزمان سعی می‌کنند هر اطلاعاتی را که آنها را آزار می‌دهد سرکوب کنند.

خودشیفته‌های بزرگ می‌توانند «انطباق‌پذیر» یا «ناسازگار» باشند، بسته به اینکه کدام ویژگی‌ها را دارند.

خودشیفتگان برای محافظت از خود در برابر آسیب دیدن دیگران، عزت نفس خود را افزایش می‌دهند.

آنها همچنین ممکن است دوستانه، خونگرم، متقاعد کننده و دارای ویژگی‌های رهبری باشند. اما، طبق بررسی، خودشیفته‌های ناسازگار چنین ویژگی‌هایی را ندارند. آنها دوست دارند از دیگران برای پیشرفت سوء استفاده کنند.

خودشیفتگی آسیب پذیر

برخلاف خودشیفته ناسازگار، یک خودشیفته آسیب پذیر رهبر نیست. آنها به احتمال زیاد در گوشه ای می‌ایستند و یک نوشیدنی می‌نوشند و از اینکه کسی به آن‌ها توجهی نمی‌کند عصبانی خواهند شد.

خودشیفته‌های آسیب‌پذیر ناامن، درون‌گرا و دارای اعتماد به نفس پایینی هستند.

در مورد موفقیت خیال پردازی می‌کنند و می‌خواهند دیگران آنها را تحسین کنند، بنابراین حس بهتری نسبت به خود دارند.

اختلال شخصیت خودشیفته (NPD)

خودشیفتگی یک طیف دارد. بروز ویژگی‌هایی که می‌تواند شما را یک خودشیفته ناسازگار یا آسیب پذیر نشان دهد، لزوماً به این معنی نیست که شما یک اختلال سلامت روانی دارید. در مقادیر کم، این حتی یک ویژگی سالم است.

اما علائم شدید خودشیفتگی به عنوان NPD یا «خودشیفتگی بیمارگونه» طبقه بندی می‌شوند.

این همان نوع خودشیفتگی است که ما وقتی با تمسخر به یک فرد می‌گوییم خودشیفته است؛ در ذهنمان می‌آید. این افراد در روابط خود شیفته و استثمارگر هستند. فاقد مهربانی و همدلی هستند و معتقدند که برتر از همه چیز هستند.

افراد مبتلا به NPD پنج مورد و یا بیشتر از ویژگی‌های زیر را دارند:

• احساس عزت نفس زیاد
• حس بهتر بودن از دیگران
• اعتقاد به خاص‌تر و بهتر بودن از دیگران
• نیاز سیری ناپذیر به چاپلوسی و تحسین
• احساس حق به جانب بودن آن‌ها
• سوء استفاده از دیگران برای رسیدن به اهداف خود
• فقدان همدلی
• تکبر
• حسادت نسبت به دیگران

با وجود این رفتارها، افراد مبتلا به NPD اغلب از عزت نفس پایین رنج می‌برند.

آیا خودشیفتگی درمان دارد؟

مشاوره بهترین درمان برای خودشیفتگی است؛ زیرا می‌تواند به افراد بفهماند چگونه با دیگران به روش سالم‌تر ارتباط برقرار کنند.

اشکال مختلف خودشیفتگی به مشکلات مختلفی منجر خواهند و روش‌های درمانی متفاوتی دارند.

مثلاً یک خودشیفته ناسازگار ممکن است با گذراندن زمان بیشتر در طبیعت دیدگاه بهتری به دست آورد.

یک خودشیفته آسیب پذیر می‌تواند با مدیتیشن یا مصرف داروهای ضد افسردگی حس اضطراب کمتری داشته باشد.

منبع: health