شوق آواز

خیالت را به دست آب دادم آب جاری شد
تمام لحظه هایم شوق آواز قناری شد

مرا همراهیم کردی به یک رویای طولانی
زمستانی ترینِ لحظه ها باتو بهاری شد

به شوق دیدنت آنقدر باریدم که از اشکم
تمام سنگفرش کوچه مان آیینه کاری شد

دوباره نرم و پاورچین ,صدای پای فروردین
خیابان غرقِ خوشبختی پر از لحظه شماری شد

رها از پیله ی دلتنگی اش پروانه رقصید و
سکوت از وحشتِ زندانِ ابریشم فراری شد

تو چشمِ مستِ آهویی , پر از افسون و جادویی
هیاهو کردی و قلبم سراپا بی قراری شد