از خدایت گله دارم

دلم تنگ است تو را دیدن بیایم
غمت گل کرد به غم چیدن بیایم

تو کمتر ناز کن با ما عشق والا
تا از لبانت بوسه دزدیدن بیایم

چشمان خمار تو مرا دیوانه کرده
آن ناز نگاهت راهی میخانه کرده

با یاد تو آواره میخانه ی عشقم
آتش عشق تو مرا پروانه کرده

مجنون تو ام یکسره دیوانه عشقم
تو محوری و دور تو پروانه عشقم

از آتش اطراف چشمان تو سوختم
خاکستری از شاعر کاشانه ی عشقم

امشب دگر از ظلم و جفایت گله دارم
از ظلمت چشمان سیاهت گله دارم

جایی بروم از تو اثر هیچ نباشد
از تو گذشتم از خدایت گله دارم