نحسی 13 و روز غمبار مقاومت/بیشکک و شوک شهادت سردار سلیمانی

به گزارش خبرنگار مهر، نوزدهمین قسمت از یادداشت‌های پرویز قاسمی، رایزن فرهنگی ایران در قرقیزستان به حال و هوای بیشکک و همچنین مجموعه رایزنی فرهنگی ایران در این شهر، در روز شهادت سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی اختصاص دارد.

این یادداشت را در ادامه بخوانید:

امروز جمعه است سوم ژانویه ۲۰۲۰ برابر با ۱۳ دیماه ۱۳۹۸. سیزده نحسی که در خرافات ما ایرانی‌ها هم هست و بعضا با اتفاقاتی که در آن روی می‌دهد برایمان نحسی‌اش کمی تا قسمتی باورپذیرتر می‌شود (هرچند به شخصه اعتقادی به این جور خرافه‌ها نداشته‌ام.)

روزهای اول ژانویه است و فعلا چند روزی در تعطیلاتش بسر می‌بریم. صبح دیر از خواب بیدار شدم نزدیکی‌های ظهر. طبق معمول همیشه بلافاصله رفتم سراغ پیام‌ها و پست‌ها در فضای مجازی. اولش اتفاقی از گروه پیریادگار شروع کردم؛ گروه محدود تلگرامی روستای زادگاهمان. در اولین نگاه عکس پروفایلی نظرم را به خود جلب کرد. عکسی از بوسه پیرزنی بر گونه‌های سردار سلیمانی. این عکس در پروفایلی کسی بود که چندان میانه خوبی با این جور مسائل نداشته و اتفاقا در ماه‌های اخیر بسیاری از پست‌های نوشتاری یا فورواردی‌اش انتقادی بوده است؛ انتقاد به برخی سوء مدیریت‌ها؛ برخی فسادها؛ گرانی بنزین؛ اعتراضات آبان و... کمی کنجکاو شدم. به پست‌های گروه برگشتم و گروه‌های تلگرامی دیگر.

شوکه شده بودم. خدا خدا می‌کردم شایعه باشد. بلافاصله به «کافه مسکو» رفتم. خبرهایش وثیق‌تر و مطمئن‌تر از گروه‌های دیگریست که عضوش هستم. متاسفانه واقعیت داشت. سردار رشید اسلام؛ سردار دل‌ها حاج قاسم سلیمانی به همراه ابومهندس مهدی و تنی دیگر شب گذشته در فرودگاه بغداد مورد هدف قرار گرفته و شهید شده بودند. خبر تلویویون؛ بیانیه سپاه و پیام رهبر معظم انقلاب را نیز خواندم.

خبر شهادت سردارسلیمانی تمامی صفحات گروه‌های تلگرامی را به خود اختصاص داده بود. خبر بسیار تلخ و ناگوار بود برای ایران و جهان تشیع و گروه‌ها و محور مقاومت. نمی‌دانم با چه وضعیت و حال و احوالی خبرها را می‌خواندم. تحلیل‌ها؛ واکنش‌ها و مواضع گروه‌های مختلف و به‌خصوص گروه‌های مقاومت مردمی عراق؛ بیانیه‌ها و توئیت‌های مقامات ایرانی؛ عراقی و امریکایی و خبرگزاری‌ها یکی پس از دیگری در صفحات فضای مجازی نقش می‌بست. دیروز که به اتفاق همکاران سفارت در اولین دورهمی بیست بیست در هاوایی بیشکک بودیم صحبت از حمله و تعرض دو روز پیش عراقی‌ها به سفارت امریکا بود و اینکه احتمالا تبعاتی برای منطقه خواهد داشت همانگونه که ترامپ در توئیتش گفته بود. متاسفانه همینگونه هم شد هر چند ترور سردار سلیمانی از سال‌ها پیش در برنامه آمریکایی‌ها و رژیم صهیونیستی قرار داشت و موفق نشده بودند.

با ترور سردار سلیمانی منطقه وارد فاز و مرحله جدیدی از صف آرایی‌ها و مرزبندی‌ها خواهد شد. تنش‌ها و درگیری‌ها احتمالا هرچه بیشتر تشدید خواهد داشت و منطقه به‌خصوص برای امریکایی‌ها منطقه امنی نخواهد بود. به قول یکی از سناتورهای امریکایی؛ ترامپ کبریتی را در انبار باروت انداخته و هر آن باید منتظر اتفاقاتی جدید باشد. همینگونه هم هست. یانکی‌ها از این به بعد نباید احساس امنیت در منطقه‌ای را داشته باشند که هزاران هزار فرسنگ از آنها فاصله دارد. یک گزینه که این روزها در عراق بیشتر مطرح است و پس از حمله چند روز پیش نیروهای امریکایی به پایگاه‌های حشدالشعبی در منطقه مرزی عراق و سوریه در استان الانبار و شهادت تعدادی از نیروهای حشدالشعبی مطرح می‌شود خروج نظامیان امریکایی از عراق است.

با ترور سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس معاون حشدالشعبی؛ احتمالا عراقی‌ها هرچه بیشتر بر این خواسته خود اصرار خواهند کرد. موضع و خواسته‌ای که اتفاقا امروز نیز در واکنش به این ترور توسط برخی فرماندهان و شخصیت‌های عراقی از جمله قیس خزعلی فرمانده یکی از گروه‌های مقامت در عراق - عصائب اهل الحق- به صراحت بیان شده است.

در طول دو سه ماه اخیر وضعیت در عراق بطور فزاینده‌ای پیچیده ترشده است. تعداد فرماندهان میدانی مقاومت که در طول این مدت در عراق ترور و شهید شده‌اند؛ قابل توجه است. این نشان می‌دهد که علیرغم شکست داعش در سوریه و عراق؛ حامیان اصلی آنها از خلا قدرت و بحران سیاسی بوجود آمده در عراق به بهترین شکل برای بازسازی تشکیلاتی خود و برنامه ریزی برای اجرای نقشه‌های شوم استفاده کرده‌اند.

هر چند سردار دل‌ها سلیمانی عزیز به آرزوی خود رسید و دعایش مستجاب شد:

«دعای شهید در منطقه اروند کنار: خدایا به آن نمازها که در کنار این نهرها خوانده شد قسمت می دهیم عاقبت ما را ختم به شهادت کن.»

و فقدانش آسیبی بر محور مقاومت تلقی می‌شود ولی شجره طیبه محور مقاومت با خون این شهید و سایر شهدای گرانقدر بارورتر و تنومندتر خواهد شد. انشاالله.

پرویز قاسمی

۱۳ دی ۹۸

بیشکک