تا نشکند دلت، به دوایی نمی رسی
این گونه پرغرور، به جایی نمی رسی
بی بالِ عشق، از بیابان می توان گذشت
تا کعبه می روی، به خدایی نمی رسی!
این گونه پرغرور، به جایی نمی رسی
بی بالِ عشق، از بیابان می توان گذشت
تا کعبه می روی، به خدایی نمی رسی!
تا نشکند دلت، به دوایی نمی رسی این گونه پرغرور، به جایی نمی رسی بی بالِ عشق، از بیابان می توان گذشت تا کعبه می روی، به خدایی نمیشاعر:ابوالحسن درویشی مزنگی