به گوش جان شده نجوا ، که گفته باز آیی
ز ِ بطن ِ غصه و غم ها ؛ نهفته باز آیی
در استعاره و تشبیه و مصرع ِ غزلی
که گویی از دل شعری نگفته باز آیی
برای دیدن تو چشم ِ دل نمی خوابد
ولی یقین که تو در چشم خفته باز آیی
برای شادی ِ قلبم ، برای گرمی ِ جان
چنانکه غنچه ی لب ها شکفته باز آیی
ببین که راز ِ تو را برملا نموده غزل
تو آمدی ! و تو رفتی ! که گفته باز آیی؟
لبم به دیده ی منت سخن نگفته بدان !
دلم زدوری ات ای جان گرفته ! بازآیی؟
و روز آمدنت ، همچو روز میلادست !
چو ماه اول سالی ... نگفته ، بازآیی .
ز ِ بطن ِ غصه و غم ها ؛ نهفته باز آیی
در استعاره و تشبیه و مصرع ِ غزلی
که گویی از دل شعری نگفته باز آیی
برای دیدن تو چشم ِ دل نمی خوابد
ولی یقین که تو در چشم خفته باز آیی
برای شادی ِ قلبم ، برای گرمی ِ جان
چنانکه غنچه ی لب ها شکفته باز آیی
ببین که راز ِ تو را برملا نموده غزل
تو آمدی ! و تو رفتی ! که گفته باز آیی؟
لبم به دیده ی منت سخن نگفته بدان !
دلم زدوری ات ای جان گرفته ! بازآیی؟
و روز آمدنت ، همچو روز میلادست !
چو ماه اول سالی ... نگفته ، بازآیی .