بهار در راه است

از جهان دورم پشت به دنیا رو به دیواری که قفسِ کوچکش اینهمه بی رنگ نبود تاریخِ در خود شکستنم را نفس کشیدم میتوانست صحبت از مثلثِ عاشقانه ای باشد که دل و جان داشت که بشود ما اما حالا زمین تاشاعر:شیما جمال

از جهان دورم
پشت به دنیا
رو به دیواری که قفسِ کوچکش اینهمه بی رنگ نبود
تاریخِ در خود شکستنم را نفس کشیدم
میتوانست صحبت از مثلثِ عاشقانه ای باشد که دل و جان داشت
که بشود ما
اما حالا زمین تا آسمان فرق دارد
حالا که کسی برای ناله هایِ والِ به گِل نشسته ای دل نمی سوزاند
حالا که فرکانسِ هیچ صدایی به سکوت و خلسه ی من نمی رسد
در شوره زارِ سرنوشت ، حیف و میل نمی شوم
بی گُدار به آب نمیزنم
هرگز سر بر نمی گردانم
در آن سویِ باجه یِ زردِ خیابان
شیفته ی ِ بی قراری
لگد مال و زمینی چرک
به مسافرِ خسته ای عشوه می فروشد
مسافری که شاید من باشم
بی قراری که شاید خودم باشم
در آن سویِ باجه ی ِ زردِ خیابان
برای گندم هایِ تشنه ، سوره یِ مقدسِ امیدواری می خواند
صبحِ فردا برسد یا نرسد
دلم می خواهد در حدِ جنون شعر بخوانم
دلم می خواهد بالایِ بلندترین نقطه ی شهر به دنبالِ خودم باشم
دلم می خواهد همه چیز زیبا باشد
دلم می خواهد شقیقه یِ سفیدِ من ، زمستان را از یاد ببرد
به آیینه ها بگویید بهار در راه است
به آیینه ها بگویید بهار در راه است

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!

بهار در راه است

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته