ساخت کتابخانه‌های ویژه نابینایان یک انقلاب بزرگ بود

منصور شادکام قائم مقام انجمن نابینایان ایران در گفتگو با خبرنگار مهر، در آستانه هفته کتاب با تشریح خلاءها و کمبودهای تأمین منابع اطلاعاتی نابینایان کشور طی سال‌های اخیر، به انجمن نابینایان اشاره کرد و گفت: انجمن نابینایان ایران موسسه‌ای خیریه است که سال ۱۳۷۲ تأسیس شد، اما رویکردش از سال ۱۳۹۱، به سمت مسائل فرهنگی معطوف شد. بر این اساس با تشکیل یک کمیته بررسی متوجه شدیم در حوزه منابع اطلاعاتی کودکان و نوجوانان نابینا، با کمبود شدید و ناعادلانه‌ای روبه‌رو بودیم.

وی افزود: بر اساس بررسی‌های صورت گرفته، مشخص شد در سال ۱۳۹۱ تنها ۴۰ عنوان کتاب بریل برای گروه سنی کودکان و نوجوانان وجود دارد که دسترسی به آن نیز بسیار دشوار است و تنها در برخی کتابخانه‌های بزرگ مراکز برخی استان‌ها قابل دسترس بودند. این موضوع ما را به این جمع‌بندی رساند که به سمت ایجاد کتابخانه‌های گویا برای افراد نابینا به‌ویژه کودکان و نوجوانان برویم. گام بعدی ما مکاتبه و برگزاری جلسات مختلف با مسئولین و ارگان‌های مرتبط با حوزه نابینایان و حوزه فرهنگی از جمله نهاد و ادارات کل آن در استان‌ها برای ساخت کتابخانه‌های گویای نابینایان بود که در این زمینه یک شرکت کُره‌ای در راستای مسئولیت‌های اجتماعی خود وظیفه تأمین مالی این اقدامات را تقبل کرده بود. بر این اساس توانستیم از سال ۹۳ تا پایان سال گذشته، ۱۵ باب کتابخانه ویژه نابینایان، در استان‌های مختلف کشور راه‌اندازی کنیم و این موضوع آغاز فعالیت و همکاری ما با نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور بود.

دبیر کتابخانه‌های گویای نابینایان کشور در ادامه، با اشاره به راه‌اندازی دوسالانه کاما (کتاب افراد معلول ایران) از سال ۱۳۹۶ گفت: دومین دوره این دوسالانه نیز در آذر ماه سال جاری برگزار خواهد شد که نهاد کتابخانه‌های عمومی نیز در شورای سیاستگذاری این دوسالانه حضور فعال دارد.

قائم مقام انجمن نابینایان ایران درباره رویکرد مدیریت جدید نهاد کتابخانه‌ای عمومی کشور در حوزه توجه به اقشار خاص و به خصوص نابینایان گفت: توجه نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور به نابینایان از آغاز حضور آقای مختارپور در نهاد کتابخانه‌ها شکل گرفته و می‌توانم بگویم تا پیش از آن، اصلا سابقه چنین رویکردی را در نهاد کتابخانه‌ها نداشتیم. به‌این‌ترتیب رویکردی که در قبال مطالعه نابینایان در پیش گرفته شده، در حکم یک انقلاب است. این ادعا شواهد بسیاری دارد، اما یکی از این موارد را می‌توان با مقایسه میزان حضور و جذب نابینایان و کم بینایان در کتابخانه‌های عمومی کشور در دوره با دوره‌های پیش متوجه شد. خوشبختانه امروز دست کم همه استان‌های کشور دارای کتابخانه نابینایان، یا بخش ویژه نابینایان در کتابخانه‌های عمومی هستند و در برخی استان‌ها این تعداد بیش از دو یا سه کتابخانه است. گرچه ممکن است برخی از این کتابخانه‌ها با کمبود منابع و تجهیزات مواجه باشند، اما ایجاد این کتابخانه‌ها انقلابی بزرگ برای بچه‌های نابینای کشور بوده است.

شادکام در پایان گفت: با وجود این‌که نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور با محدودیت‌های مالی روبه‌رو است، مسئولانش اجازه ندادند این موضوع بر رویکرد جدیدشان در ایجاد فرصت برابر در دسترسی به کتاب و منابع اطلاعاتی برای نابینایان تأثیرگذار باشد. معتقدم که با وجود همه محدودیت‌ها اتفاقات خوبی در حوزه نابینایان شکل گرفته و کاستی‌های موجود در بخش نابینایان کتابخانه‌ها نیز در حال برطرف شدن است که این موضوع جای تقدیر و تشکر دارد.