جفای یار

صنما جفا مکن توکه جفا نخوانده ام من سخن از وفا بگو تو که وفا ندیده ام من بشکن سکوت تلخت به کرشمه ای خدارا که تمام رنج هستی به خدا چشیده ام من به شکوه غمزه هایت به جلال خنده هایت که گذشتم ازشاعر:نعیمی علی

صنما جفا مکن توکه جفا نخوانده ام من
سخن از وفا بگو تو که وفا ندیده ام من
بشکن سکوت تلخت به کرشمه ای خدارا
که تمام رنج هستی به خدا چشیده ام من
به شکوه غمزه هایت به جلال خنده هایت
که گذشتم از سر جان که ترا بدیده ام من
به شکنج زلف تارت به جمال روی ماهت
به امید وصل رویت چه بلا کشیده ام من
به دو چشم مست و شوخت به همان صدای عشقی
که میان سینه دارم ز ریا 'گسسته ام من
به جفای خار هجران به صدای پای اشکم
به دو دیده های خونین تو بیا که مرده ام من
به محبتت نگارا که به راه کوی عشقت
غم و رنج و درد دنیا به هنا خریده ام من
تو که می نپرسی از من که چسان رسیدم اینحا
که به سر دویده ام من که زپا فتاده ام من
به هوای آنکه روزی بدهی پناه مارا
ز رقیب دیو سیرت چه غمان که دیده ام من
دمی ای جمال جانان بنشین چوگل به سینه
که گل مراد خودرا بخدا نچیده ام من

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!

جفای یار

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته