معرفی خودروهایی آمریکایی که آمریکایی نیستند!

دانشگاه واشنگتن آمریکا با استفاده از داده های در دسترس اقدام به انتشار لیستی از خودروها کرده و در آن درصد ساخت داخلشان را اعلام کرده است. البته تنها قطعات آمریکایی در نظر گرفته نشده اند بلکه هفت فاکتور نیز در این قضیه دخیل بوده‌اند: حاشیه سود محاسبه شده بر پایه ی محلی که مقر خودروسازان در آن قرار دارد، دستمزد کارگران، محل تحقیق و توسعه خودروها، میزان موجودی انبار بسته به محل شرکت، محل تولید پیشرانه و گیربکس، محل تولید بدنه، شاسی و قطعات الکتریکی.

شاید مقاله‌ی آمریکایی ترین خودروهای سال 2018 را دیده باشید که جیپ چروکی در آن مقاله به عنوان خودرویی با بیشترین میزان ساخت داخل این کشور انتخاب شد؛ اما چیزی که باعث تعجب افراد زیادی شد قرار گرفتن هوندا اودیسه و ریجلاین در رتبه‌های دوم و سوم بود. با توجه به وضعیت موجود می‌توان گفت اکثر خودروسازان به شرکت هایی جهانی تبدیل شده اند و زمین هم گرد است! در ادامه شما را با خودروهایی آمریکایی آشنا می‌کنیم که خیلی هم آمریکایی نیستند!

بیوک انویژن: 2 درصد آمریکایی

تنها 2 درصد بیوک انویژن AWD Premium 2.0 ساخت آمریکاست. این خودرو در چین و توسط جوینت ونچر سایک-جنرال موتورز ساخته شده و دو سال قبل از ورود به آمریکا تولید شده بود. این خودرو همچنین اولین خودروی جنرال موتورز است که در چین ساخته و به آمریکا صادر شده است. البته این کار جنرال موتورز با انتقاد اتحادیه‌های خودرویی مواجه شده است. مدل پایه ی انویژن 10 درصد آمریکایی است.

بیوک انکور: 4 درصد آمریکایی

متاسفانه انکور پریمیوم AWD و اسپورت تورینگ نیز در این لیست حضور دارند و تنها 4 درصد آن‌ها ساخت آمریکاست. این خودرو اساسا نسخه‌ی آمریکایی اوپل موکا بوده و اولین نسل آن در کره جنوبی و چین ساخته شده اما حالا فقط در شانگهای ساخته و به آمریکا صادر می‌شود. شورولت تراکس نیز بسته به تریم مدنظر درصد ساخت آمریکای 4 و 10 درصدی دارد. این خودرو از همان پلتفرم انکور استفاده می‌کند.

بیوک کاسکادا: 7 درصد آمریکایی

کاسکادا هم دیگر محصولی است که با اوپل مشترک بوده ولی توسط اندرو دایسون طراحی شده است. دایسون همان مردی است که طراحی کرایسلر کراس فایر را بر عهده داشته است. ما طرفدار کاسکادا هستیم اما به نظر می‌رسد زمان بازنشستگی آن فرا رسیده است.

فورد اکواسپورت: 10 درصد آمریکایی

اکواسپورت از سال 2003 تاکنون در حال تولید بوده و ابتدا ساخت برزیل بود اما نسل دوم آن علاوه بر برزیل در کشورهای هند، تایلند، روسیه و رومانی نیز تولید شد. اکواسپورت در مرکز تحقیق و توسعه‌ی فورد برزیل توسعه یافته است. اکواسپورت های بازار آمریکا از تأسیسات چنای فورد در هند تامین می‌شوند.

فورد فیستا: 10 درصد آمریکایی

فیستا یک خودروی جهانی واقعی بوده و از دهه 70 میلادی در آلمان و انگلستان تولید شده است. از آن زمان تاکنون شاهد مونتاژ این خودرو در بازارهای متنوعی بوده ایم. فیستای بازار آمریکا هم‌اکنون در تأسیسات مکزیک این خودروساز تولید می‌شود.

جیپ کامپس: 17 درصد آمریکایی

اگرچه چروکی خودرویی بسیار آمریکای است اما کامپس تنها 17 درصد مراحل تحقیق، توسعه و ساخت را در آمریکا طی می‌کند. شاسی‌بلند کوچک جیپ در ایلینویز آمریکا تولید می شد اما حالا به مکزیک نقل مکان کرده است. این خودرو همچنین در برزیل و هند نیز تولید می‌شود.

فورد GT: بیست درصد آمریکایی

این یکی واقعا متمایز است چراکه محل مونتاژ فورد GT در بغل آمریکا یعنی اونتاریوی کاناداست. البته مراحل توسعه‌ی GT جدید در دیربورن میشیگان انجام شده است. به نظر ما هزینه‌های تولید متریال و قطعات به همراه سود کم فروش چنین خودروی تولید محدودی باعث شده اند درصد آمریکایی بودن GT پایین باشد.

شورولت بولت: 20 درصد آمریکایی

مونتاژ نهایی بولت در دیترویت صورت می‌گیرد اما باتری، قوای محرکه، سیستم تهویه مطبوع، پشت آمپرها و سیستم های اطلاعات سرگرمی در کره جنوبی تولید می شوند. مراحل توسعه‌ی این خودرو در آمریکا صورت گرفته و 50 نمونه‌ی پیش تولیدی آن در تأسیسات جنرال موتورز در میلفورد میشیگان مونتاژ شده و سپس به مناطق مختلف جهان فرستاده شده اند. سرمایه‌گذاری 160 میلیون دلاری در تأسیسات اوهایو به تولید بولت کمک کرده اما مونتاژ این خودرو همچنان با ضرر همراه است.

جیپ رنگید: 22 درصد آمریکایی

مدل های اسپورت، تریل هاوک و لتیتود رنگید باعث افت میزان آمریکایی بودن این خودرو شده اند. رنگید خودرویی جالب است زیرا پلتفرم کوچک آن در تورین ایتالیا توسعه یافته است. فیات 500 قرابت زیادی با این خودرو داشته و در ملفی ایتالیا مونتاژ می‌شود.

بیوک رگال: 26 درصد آمریکایی

رگال دیگر محصول بیوک است که بر پایه ی اوپل و خودروی اینسیگنیا شکل گرفته است. این خودرو مراحل طراحی و توسعه را در آلمان گذرانده اما در چین هم به فروش رفته و مونتاژ می‌شود. البته مدل های ساخت چین رگال وارد آمریکا نمی‌شوند و کارخانه‌ی روسلهایم اوپل در آلمان وظیفه صادرات رگال به آمریکا را بر عهده دارد.

لینکلن MKZ: بیست‌وشش درصد آمریکایی

MKZ همانند پسرعموی خود یعنی فورد فیوژن در تأسیسات فورد در مکزیک و میشیگان آمریکا تولید می‌شود. این خودرو نسخه‌ی ریبج شده‌ی فیوژن بوده و طراحی دومین نسل آن در اروپا انجام شده ولی بخاطر اینکه فورد استراتژی خودرویی جهانی را دنبال کرده بنابراین طراحی ارشد آن در دیترویت و با پشتیبانی استودیوهای طراحی آلمان و بریتانیا صورت گرفته است. موضوع عجیب اینکه درصد ساخت آمریکای فورد فیوژن 30 درصد است.

داج جورنی: 28 درصد آمریکایی

جورنی خودروی جهانی داج بوده اما تنها در مکزیک تولید می‌شود. جورنی کوچک‌ترین شاسی‌بلند داج بوده هرچند معمولا به خانواده‌هایی فروخته می‌شود که قبلا مالک یک مینی ون هم بوده‌اند.

کادیلاک CT6: سی‌ونه درصد آمریکایی

سدان لوکس و فول سایز کادیلاک در دیترویت ساخته می‌شود و تنها نسخه‌ی چینی آن نیز در همین کشور مونتاژ می‌شود. جنرال موتورز در حال برنامه‌ریزی برای انتقال تولید این خودرو از تأسیسات دیترویت به محل دیگری است چراکه تاسیسات مونتاژ دیترویت در ژانویه سال 2020 تعطیل خواهد شد.

منبع: carbuzz