جوان کرمانی عاشق کار آفرینی/ حمایت از تولیدات داخل استان، پشتوانه تولیدکنندگان کرمانی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کرمان خبر ، محمدرضا جوان ۲۹ ساله کرمانی که با دیدن چهره شاد و پر امیدش ازش انرژی می‌گیری، برخلاف برخی از هم سن و سال‌های تحصیل کردش عاشق کارآفرینی است و با این تفکر، توانسته اولین کارگاه تولید کالای خواب را در استان کرمان راه اندازی کند.

شاید برای جوان‌های هم سن و سال محمدرضا این سوال پیش بیاد که او با سرمایه زیاد یا شایدم با پشتوانه دولتی بالا کارش را شروع کرده است؛ اما، توکل، دوست خوب و اشتیاق برای ایجاد اشتغال، بهترین سرمایه‌های او برای آغاز کارش بوده است.

گاهی مشکلات برای این جوان پویای اهل کرمان، دریچه‌ای شده است برای اینکه در کارش پیشرفت بهتری داشته باشد.

این خصوصیت‌های خوب این جوان کرمانی ما را تشویق کرد تا با وی هم صحبت شویم و از تجربیاتش برای مخاطبان باشگاه خبرنگاران جوان مطالبی را بیان کنیم.

لطفاً خودتان را معرفی کنید.

محمد رضا اسدی ۲۹ سال سن دارم و تحصیلاتم مهندسی صنایع، گرایش تکنولوژی صنعتی از دانشگاه آزاد کرمان است.

شغل شما در چه زمینه‌ای است؟

ما در کارگاه خود، انواع فوم گرم را به صورت قالبی و همچنین کالای خواب را به صورت تخصصی تولید می‌کنیم و هم اکنون اولین تولید کننده کالای خواب در استان کرمان هستیم.

چرا در جوانی به سمت کار تولیدی و کارآفرینی رفتید؟

با توجه به رشته تحصیلی، علاقه زیاد به کار تولید و همچنین نیاز کشور به تولید داخل، با توکل به خدا به کار تولیدی روی آوردم و از تجربیات دیگر تولیدکنندگان موفق و ناموفق استفاده کردم؛ چون، معتقدم تا حرکتی صورت نگیرد، برکتی هم نیست.

سرمایه اولیه برای کار شما چه قدر بود و کارتان از کجا آغاز کردید؟

کارم را از بهمن سال ۸۹ با سرمایه کمتر از یک میلیون تومان در پارکینگ منزل مسکونی یکی از دوستانم به نام علی معینی در یک فضای بیست متری آغاز کردم که در ابتدا دو نفر مشغول به کار بودیم.

چند سال در آن فضای ۲۰ متری کار کردین؟

۲ سال در آن پارکینگ کار می‌کردم.

ایده این کار از کجا به ذهن شما رسید؟ یا به طور ساده‌تر چه طور شد که به این سمت رو آوردید؟

این کار از سوی یکی از تولیدکنندگان مبل قالی در کرمان به من پیشنهاد شد. من شب قبل از آخرین امتحان دانشگاه در مسجد با دوستم علی معینی درباره کار تولید و علاقه به کار تولید صحبت کردم، وی از من خواست که فردا بعد از امتحان به دفترشان مراجعه کنم. فردا وقتی به دفتر علی معینی رفتم در آنجا با یکی از تولیدکنندگان مبل قالی آشنا شدم ، آشنایی من با وی باعث شد، همان روز کار تولید اسفنج گرم به من پیشنهاد شود.

شاید این موضوع جالب به نظر بیاد که این تولید کننده مبل قالی یک بار برای تولید اسفنج اقدام کرده بود که موفق نشده بود، اما، بعد از ملاقات من با وی قرار بر این شد که من وسایلش را به صورت امانت در اختیار داشته باشم و بعد از اینکه کارم به نتیجه رسید و تولید را انجام دادم، پول وسایل را بپردازم.

این موضوع که یک نفر در کاری ناموفق بوده و به شما پیشنهاد داده است و شما استقبال کردید، از نظر برخی کمی عجیب نیست؟!

این تولید کننده مبل قالی خیلی به من کمک کرد و از تجربیات خودش در اختیار من قرار داد. ما تقریبا چهار ماه، کار تحقیقاتی و آزمایشی تولیدی را با میانگین کار روزانه حدود ۱۴ تا ۱۸ ساعت، انجام دادیم و در نهایت موفق به تولید اسفنج به صورت کاملا دستی شدیم، در ابتدا به صورت تمرین صحیح و خطا، فرمولاسیون شیمیایی یک دانسیته (کیفیت) اسفنج را به دست آوردیم، بعد از اینکه اولین اسفنج تولید شد به دنبال فرمولاسیون دیگر دانسیته‌ها بودیم که با کمک آقای امین یکی از مسئولان فنی شرکت توسعه فناوری، موفق شدیم اسفنج در دانسیته‌های مختلف را تولید کنیم و بعد از گذشت دو سال، یعنی: در سال ۹۲، تقریبا دانش فنی تولید اسفنج را به دست آوردیم.

چه موضوعی باعث شد به سمت تولید کالای خواب برید؟

این موضوع کاملا اتفاقی صورت گرفت. بعد از دو سال فعالیت با دوستم توانستیم یک سوله ۲۰۰ متری در شهرک صنعتی سدید بسازیم و کارگاه را به آنجا منتقل کنیم. وقتی به کارگاه جدید رفتیم به این فکر افتادیم که با اضافه کردن ماشین آلات، تولید اسفنج را از نظر کیفیت و کمیت بالا ببریم؛ بنابراین، ماشینم را فروختم و با پولش تصمیم گرفتم، دستگاه تولید اسفنج بخرم.

با یک شرکت در زمینه تولید دستگاه و آموزش تولید اسفنج در تهران آشنا شدم و قرار بود برای خرید دستگاه به تهران سفر کنم، وقتی به تهران رسیدم، باید با اتوبوس به اسلامشهر می‌رفتم. در اتوبوس به صورت کاملا تصادفی در کنار آقایی نشستم که تولید کننده کالای خواب و تشک در مشهد بود و یک دستگاه تولید اسفنج داشت و برای آموزش فرمولاسیون تولید اسفنج به تهران آمده بود، وقتی به مقصد رسیدیم، فهمیدیم دو نفرمان با همان شرکت قرار داشتیم.

بعد از برگشت از تهران با دوستم مشورت کردم و با پولی که داشتم، تصمیم گرفتیم این کار را آغاز کنیم؛ بنابراین، برای آموزش جهت تولید تشک و کالای خواب به مشهد رفتم.

تقریباً از سال ۹۳ فعالیت تولید تشک را به صورت تخصصی شروع کردم.

در مجموعه شما چند نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم مشغول به کارند؟

در ابتدا دو نفر فعالیت می‌کردیم؛ اما، در حال حاضر با تقریباً ۵۰ درصد ظرفیت تولید، ۶ نفر به صورت مستقیم و حدود ۱۵ نفر هم به صورت غیر مستقیم در رده سنی بین ۲۰ تا ۴۰ سال مشغول به کارند.

شما در کارگاه ماهیانه چه قدر محصول تولید می‌کنید و درآمد شما تقریبا چه قدر است؟

در حال حاضر به صورت میانگین، ماهیانه حدود ۳۰۰ عدد تشک یک نفره تولید می‌کنیم که درآمد حاصل از این تولید، حدود ۱۵ میلیون تومان است.

با این میزان چه قدر توانسته اید، نیاز استان‌های مختلف را تامین کنید؟

نیاز داخل استان خیلی زیاد است و ما قسمت کوچکی از آن نیاز را تامین می‌کنیم. محصول ما فعلا فقط در کرمان و شهرستان‌های کرمان عرضه می‌شود.

مواد اولیه خود را از کجا تامین می‌کنید؟

مواد اولیه ما کاملا ایرانی است، مثلا: پارچه از یزد، فنر از اصفهان، فوم از مشهد و اسفنج که در کارگاه خودمان تولید می‌شود.

به نظرتان چه مشکلاتی بر سر راه تولید کنندگان کرمانی وجود دارد و برای حل این مشکل چه باید کرد؟

مردم کرمان از تولیدات شهر خودشان استقبال نمی‌کنند، از رسانه و شما تقاضا دارم که کالا‌های کرمانی را بیشتر مورد توجه قرار دهید.

انشاء الله بتوانیم با مشکلات به صورت واقعی و عملیاتی برخورد و آن‌ها را حل و فصل کنیم.

چه توصیه‌ای برای جوانان هم سن خودتان دارید؟

توصیه من به جوان‌های هم سن خودم این است که با کار کردن و درآمد حلال، می‌توان بقا و حیات داشت. با توکل به خدا و با زحمت، پشتکار و امید به آینده جلو بروند ، گاهی اوقات، مشکلات زمینه پیشرفت افراد را فراهم می‌کند.

قبل از شروع کار تشک از یکی از مشتریان، طلبکار بودم که وی به جای پرداخت پول، یک چرخ خیاطی راسته دوز صنعتی به من داد که در واقع شروع خیاطی ما از اینجا بود و توانستیم با دوخت روکش برای اسفنج ها، کار تولید محصولات کناره، بالشت و دیگر منسوجات را شروع کنیم.

گفتگواز معصومه یحیی زاده

باشگاه خبرنگاران

انتهای پیام/