سکوتِ نم دار

سکوت می ریزد در جیب هایش و قدم زنان کوچه پس کوچه های کلام را می رقصد سر انگشتانش خیس می شوند و حروفِ سکوت نم می کشند و کوچه گِل می شود دست دراز می کند تا شاخه ی تردید دلتنگی می چیند و جایشاعر:نازنین جمشیدیان