این چه رویای غریبیست که بفتاده چنین در سـرمن
موج خونیست خروشنده که طقیان زده درباور مـن
دردا و دریغا که مرا راه به جایی نبرد کهنگی عشق
برجای نمانَد بجز از دفترکــــاهی اثری از اثر مـن
آنگاه که سیلاب شود مــــــــــوج وبخیزد ،بِخرامــد
طقیان زده آن رود روان گشتهِ ز چشمان تــــر مـن
درخویش بــــــــرد خاطره ها خاطـر آزرده ی مارا
ودراین کلبه ی اندوه نگیرد کسی از من خـــبر من
موج خونیست خروشنده که طقیان زده درباور مـن
دردا و دریغا که مرا راه به جایی نبرد کهنگی عشق
برجای نمانَد بجز از دفترکــــاهی اثری از اثر مـن
آنگاه که سیلاب شود مــــــــــوج وبخیزد ،بِخرامــد
طقیان زده آن رود روان گشتهِ ز چشمان تــــر مـن
درخویش بــــــــرد خاطره ها خاطـر آزرده ی مارا
ودراین کلبه ی اندوه نگیرد کسی از من خـــبر من