تصاویر/ مهاجران 100 سال پیش چه می‌پوشیدند؟

لباس سنتی دوره ی پادشاهی راش، مردمانی که امروزه به زبان اسلاوی صحبت می کنند. یک پیراهن گل دار با یک دامن و از جنس نایلون بوده که یک جلیقه پشمی روی آن پوشیده می شده است.

"Qeleshe" کلاهی بوده که به طور گسترده ای تحت تأثیر فرهنگ محلی بوده است و افراد روی سر می گذاشتند. جلیقه‌ای که در عکس دیده می‌شود با ابریشم و یا پارچه ی نخی بافته می‌شده و رنگ و تزئینات آن هم به منطقه‌ای که از آن استفاده می شده بستگی داشته است. بیشتر سربازان آلبانی از این لباس استفاده می کردند و با توجه به نوع دوخت و رنگی که استفاده می‌کردند شناخته می شدند.

لباس چوپانی در این عکس دیده می شود که کت رویی آن را از پوست گوسفند تهیه می شده و کلاهی از جنس کاه داشته است. کمربند این کت را هم زنان و هم مردان استفاده می کردند و نوع کوچکتر آن را با پوست بره می‌دوختند.

"بوناد Bunad" کلاهی است که جزیی از لباس سنتی نروژی ها بوده و شکل و طرح آن وابسته به منطقه و سنت و موادی قابل دسترسی بوده که وجود داشته است. در روستای نروژ لباس ها معمولاٌ در خانه ها دوخته می شده و اکثرا هم از جنس پشم بوده است. تزئینات لباس هم بستگی به منطقه و آب و هوا داشته. در این روستاها دخترانی که ازدواج می کردند از کلاه برای پوشاندن موهایشان استفاده می کردند.

هویت الجزایری در قالب فرهنگ های مختلف در قومیت های بربر، عرب، آفریقا و مدیترانه دیده می شود. در این عکس عمامه کوفی در جلوی سر مثلثی بسته شده است. در بافت این عمامه از پشم شتر استفاده می کردند. یک نوع تونیک که معمولا پشمی، یا ابریشمی و یا نخی بوده است می پوشیدند. زیر عمامه هم کلاهی سر می کردند که تمام سر را به جز صورت می پوشانده و با توجه به منطقه ای که در آن استفاده می شده رنگ‌های مختلفی داشته است.

لباسی که در کلیسای ارتودکس یونان شرقی مرسوم بوده و تغییر نکرده است. در این عکس کشیش یک ردای بلند تا مچ پا همراه با یک جلیقه پوشیده (این نوع لباس میان قزاق های ترک مرسوم بوده است). رنگ سیاه این لباس جلوه ای بی نظیر داشته است. کلاه محکم و ضخیمی هم همراه با این لباس در مراسم مذهبی می پوشیدند. (از نظر جنس پارچه)

عکسی که میبینید یک لباس قدیمی چوپانی است که از پشم سه یا ۴ گوسفند دوخته شده و برای داخل لباس از پوست گوسفند استفاده کردند. بلندی این لباس تا زانو بوده تا بتوانند به عنوان بالش وقتی بیرون و در هوای آزاد بودند استفاده کنند. آستین کت با زنگوله‌هایی تزئین می‌شده و یک نوار چرمی هم داشته است. برای تزئین لباس از چیزهای کوچک دیگری هم استفاده می‌کردند.

زمانی که این عکس گرفته شده است، سربازان قزاق به عنوان سربازهای مرزی و یا به عنوان پلیس(در روسیه) مشهور بودند. آن زمان لازم بوده که از آنها در ارتش استفاده شود. مردی که در عکس میبینید شبیه سربازان قزاق در مرز رودخانه ی "اوسری "هست که کلاهی پشمی و کتی سبز مایل به زرد از جنس سرخس به تن دارد. این کت ضخیم و به اصطلاح خشن هست. از ماده ای سنتی در همان منطقه ساخته شده که مخصوص ارتشی بوده که کارشان با توپ و آتش بوده.

کلاه فرنگی بزرگ ،مسلماً بهترین نشانه در شناختن لباس های محلی هلندی است که معمولا با پارچه نخی سفید یا تور دوخته می شده و اغلب هم از یک کلاه دیگر زیر ان استفاده می کردند. باقی لباس هم با پارچه نخی و کتان که اغلب گلدار هم بوده دوخته می شده است. پارچه ای که به رنگ تیره هم بوده قسمت جلوی لباس قرار می گرفته که هارمونی زیبایی با رنگ های روشن پارچه ی گلدار ایجاد می‌کرده است.

لباس سنتی آلمانی که به "Tracht" معروف است و مثل دیگر لباس ها تنوع بالایی در مناطق مختلف داشته است. در مناطقی مثل "باواریا" این لباس با یک شکم بند چرمی استفاده می شده که اغلب روستایی ها می پوشیدند. در آلمان امروزی مردم این لباس را در جشن اکتبر می پوشند. کت خاکستری مانند کت"tracht" که از پشم خالص تهیه و با دگمه های شاخی تزئین شده است.

این لباس را در منطقه Alsace که به زبان آلمانی صحبت می‌کردند می پوشیدند. یک پاپیون بزرگ دارد که دختران مجرد روی سرشان میگذاشتند. این پاپیون نماد باروری بوده است. در مذهب پروتستان به رنگ سیاه بود ولی در بین کاتولیک ها از رنگ‌های روشن استفاده می کردند.

Topiاسم کلاهی است که در شبه قاره هند مردمان غیر بومی و آنهایی که فرهنگ هندی نداشتند می پوشیدند. مسلمانان منطقه تاکا با این کلاه شناخته می‌شدند. پارچه " خدی" و شال نماز هم کار دست ساکنان چارکا بوده و در طول سال هم مورد استفاده بوده است.

از سال 1750 لباس های دانمارکی شبیه این تصویر در مراسم خاصی مثل عروسی و مراسم روز یکشنبه در کلیسا پوشیده می شد. قبل از صنعتی شدن دنیا، زنان دانمارکی و یا خیاطان حرفه ای این لباس ها را با پشم و کتان می دوختند که گرم بودند و به راحتی تهیه می شدند. برش و اگوها اغلب اوقات محلی بودند که با استفاده از دانه ها و سبزیجات رنگی آن ها را رنگ می کردند. مردها معمولاٌ چندین لباس زیر کت هایشان می پوشیدند. این کت ها دگمه هایی نقره ای داشتند.

کلاهی که در تصویر میبینیم را زنان "گودالوپ" در قرون وسطی استفاده می کردند. در آن دوران " مادراس" یکی از شهرهای هند شرق برای داشتن پارچه های نخی با کیفیت معروف بود. اول طرح ساده، بعد شطرنجی و بعد الگوهای زیادی از مادراس به نقاط مختلف مستعمرات هند صادر می شد. مثل همه لباس های سنتی در سرتاسر جهان خانوم های جوان از این کلاه برای پوشش موها استفاده می کردند.

این لباس سنتی خیلی به لباس‌های محلی شبیه هست. یک دامن بلند و گشاد تا روی مچ پا داشته و جلوی لباس و آستین ها به گونه ای طراحی شده که قسمتهایی از بلوز و رنگ‌های آن دیده بشود. شال و نقابی هم که در عکس دیده می‌شود بین زنان مرسوم بوده است. پایین دامن هم با حاشیه های گلدار تزئین می‌شده. این لباس مخصوص مراسمی مثل عروسی بوده است.

" لباس سنتی اقوام سام است که از نروژ به روسیه مهاجرت کردند.این لباس ترکیبی از پوست گوزن و پشم است. از مخمل و ابریشم هم در دوخت این لباس استفاده می شده است. در اصل این لباس به رنگ آبی است و با نوار قرمز سر شانه ها، ترکیب رنگی زبیایی را به وجود اورده است. در این لباس از زیور آلات و سنجاق سینه هم استفاده می کردند. مردم این لباس را در مراسم های رسمی مثل عروسی می پوشیدند.