سوگ حسینی در محروم ترین نقطه کشور/ آیین هایی از جنس عاشقی

به گزارش خبرنگار مهر، منطقه زیلایی از توابع بخش مارگون شهرستان بویراحمد و یکی از دهها روستای دهستان زیلایی است و با طی مسیرهای کوهستانی و زمانی سه ساعته از مرکز استان می توان به این منطقه رسید.

راه کوهستانی و جاده نیز خطرناک و سخت است اما راهی می شویم تا گوشه ای از آیین ویژه محرم را در روستائی از این منطقه به نام «موشمی سفلی» به تصویر بکشیم.

همه ساله در ایام محرم مردمان روستاهای اطراف موشمی سفلی با پیمودن راه خود را به این روستا رسانده و به عزاداری سرور و سالار شهیدان امام حسین(ع) و یاران با وفایش می پردازند.

آنچه آیینهای این روستا را متمایز کرده می کند، حضور پررنگ زنان در عزاداری ها است.

عشق مردمان این دیار به امام حسین دیگر گونه ای است که با خلوص و حضور قلب همراه است.

شکل ظاهری روستا، تفاوتی با دیگر روستاهای محروم ندارد اما آنچه این روستا را متفاوت کرده است، مردمانی است که دستهای ترک خورده و چروکهای پیشانیهای آفتاب سوخته شان سبب نشده که لبخند و عشق را از مهمان دریغ کنند و عشق به امام حسین و اباالفضل العباس ذکر همواره مردم روستا است.

زنان و دختران و دختر بچه ها همه آمده اند و در میدان روستا جمع شده اند و با تشکیل دایره ای دستمال سیاه عزا را بر شانه می کوبند و شیون می کنند و نوحه می خوانند.

مردمان موشمی در شب تاسوعا در میدانی گرد آمده و به عزاداری می پردازند و در یک بخش میدان زنان و در بخش دیگر نیز مردان عزاداری می کنند. نوع عزاداری زنان این روستا متفاوت تر از هر نقطه دیگری است.

در شب تاسوعا عزاداریها با حضور زنان ادامه دارد و در این عزاداریها مراسمی همچون دادن چای نذری مخصوص موشمی که بر روی آتش دم می کشد و آش مخصوص این روستا که به آش موشمی معروف است، انجام می شود.

برنامه های مختلف تا پاسی از شب ادامه دارد و در پایان اهالی برای استراحت و آمادگی برای برنامه اصلی در روز عاشورا به خانه می روند.

صبح روز عاشورا با صدای طبلها از خواب برمی خیزیم، صدای شیون زنان روستا در هیئت می پیچد و زنان با چادرهایی که بر گردن گره زده اند دستمال عزا بر شانه می کوبند.

در این میان مردم روستاهای اطراف نیز از راه رسیده و در میدان روستای موشمی سفلی جمع می شوند و مردان سینه زنان یا حسین می گویند و در حلقه ای دیگر دستمالی سبز را همچون زنجیر بر شانه هایشان می کوبند.

رسم دیگری که در روز عاشورا در این روستا وجود دارد، استقبال از عزاداران با چای و مشک آب است که نشان از مهمان نوازی مردمان این دیار دارد و مردم در این روز برای استقبال از مردمان دیگر روستاها، فریاد یاحسین سر می دهند و با یاحسین به استقبال مهمان می آیند و خیر مقدم می گویند.

حلقه ای عظیم از مردم روستاهای اطراف و روستای موشمی سفلی تشکیل می شود و زنان در حلقه خود و مردان در حلقه خود عزاداری می کنند.

این مراسم تا ظهر عاشورا ادامه دارد و سپس با نزدیک شدن به ظهر عاشورا، زنان موشمی سفلی به خانه های خود باز می گردند و هر زن غذایی را که در خانه پخته در سینی ریخته و به میدان روستا می آید و هر کس هر آنچه که پخته به هیئت می آورد و این غذاهای نذری جمع آوری شده، بین همه تقسیم می شود.

مراسم خاص عزاداری زنان در این منطقه، سبب شده که هر ساله تورسیتهایی نیز به این مناطق بیایند و تعدد لنزهای دوربین نیز در مراسم عزاداری موشمی، نشان از توجه ویژه به این مراسم دارد.