زانو در بغل

دیر آمدی القصه تا پهلو بگیرم
هر شب به یادت در بغل زانو بگیرم

شاید فضای عطر گیسوهات غافل
از شاخه‌های مریم و شب بو بگیرم

ماه است سقف شبهای از تو گفتن
باید که شعر از شهد این کندو بگیرم

مانند طاووسی می‌ نازی و با ناز
منشور نور از کاهن هندو بگیرم

زود آمدم پیوسته با پیغام‌هایم
تا پاسخم را از تو رودررو بگیرم

مثل پلنگی تشنه می‌خواهم سرانجام
در چشمه های ساحلت آهو بگیرم