اس ام اس شهادت حضرت علی (ع) 97

اس ام اس شهادت حضرت علی (ع) ۹۷ پیامک اداری به مناسبت شهادت امام علی (ع): در این قسمت از مجله “اولی ها” برای شما همراهان همیشگی، اس ام اس شهادت حضرت علی (ع) را گردآوری کرده ایم. در این شب های عزیز ما را از دعاهای خیرتان بی نصیب نگذارید. التماس دعا

میزند فرق علی٬ کعبه پلی روی بهشت
چه مراعات النظیریست
علی!
کعبه!!
بهشت!!!
شهادت مولی الموحدین حضرت علی (ع) تسلیت باد
التماس دعا

سکوت می وزد و بادها پریشانند
و در به در همه در کوچه های بارانند
شب است و تشنگی نخل ها نمی خوابند
یتیم های خدا هم گرسنه ی نانند

بابا اتاق پر شده از بوی مادرم
وقتش رسیده پر بکشی سوی مادرم
دگر خجل نباش تو از روی مادرم
فرقت شده شبیه به پهلوی مادرم

خنجـری بـوسیـد با تعجیـل فــرق عــشق را
رازهـا لـو رفـت عـالـــم دیـد غـرق عـشق را
بـاده ی سـرخ ولایت شـد ســـرازیـر از بهار
قـامـت ِ شبنـم زده بگـرفـت بـرق ِ عــشق را

امشب دو جهان به شور شینه
امشب شب داغ زینبینه
غسل بدن شهید محراب
با اشک دو چشمان حسینه
مولا علی حیدر

غروب و غربت و یک سامرا غم
گرفته قلب مهدی ،قلب خاتم
الا مولای من وقت عزا شد
شده کوفه سراسر غرق ماتم

مسجد، خموش و شهر پر از اشک بی‌صداست
ای چاه خون گرفته کوفه علی کجاست؟
ای نخل‌ها که سر به گریبان کشیده‌اید
امشب شب غریبی و تنهایی شماست

قتل علی است خاک مصیبت به سر کنید
همچون یتیم گریه برای پدر کنید
ای نخل‌‌های کوفه ببارید خون دل
شب را به یاد غربت مولا سحر کنید

ای نخل‌های کوفه! امام شما چه شد؟
آن اشک و شور و گریه و حال و دعا چه شد؟
محراب کوفه! سرخی دامان تو ز چیست؟
سجادۀ علی! علی مرتضی چه شد؟

کیسه های نان و خرما خواب راحت می کنند
دست های پینه دارش استراحت می کنند
نخل ها از غربت و بغض گلو راحت شدند
مردم از دستِ عدالت های او راحت شدند
ای خوارج، بهترین فرصت برای دشمنی ست
شمع بیت المال را روشن کنید، او رفتنی ست

باز امشب عشق تنها می‌شود / زخم سهم فرق مولا می‌شود
آفتاب عشق گلگون می‌شود / سینه سجاده پرخون می‌شود
پشت نخل آرزو خم می‌شود / داغ حسرت سهم آدم می‌شود
جاده می‌ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می‌گیرد غبار
(شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد)

على عاشقترین مرد خدا بود
که عشقش را میان سجده میدید
جهان در حسرت خواب بهشت است
بهشت هر شب على را خواب مىدید

باز امشب عشق تنها می‌شود / زخم سهم فرق مولا می‌شود
آفتاب عشق گلگون می‌شود / سینه سجاده پرخون می‌شود
پشت نخل آرزو خم می‌شود / داغ حسرت سهم آدم می‌شود
جاده می‌ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می‌گیرد غبار
(شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد)

بابا اتاق پر شده از بوی مادرم
وقتش رسیده پر بکشی سوی مادرم
دگر خجل نباش تو از روی مادرم
فرقت شده شبیه به پهلوی مادرم

خنجری بوسید با تعجیل فرق عشق را
رازها لو رفت عالم دید غرق عشق را
باده ی سرخ ولایت شد سرازیر از بهار
قامت ِ شبنم زده بگرفت برق عشق را

میزند فرق علی٬ کعبه پلی روی بهشت
چه مراعات النظیریست
علی!
کعبه!!
بهشت!!!
شهادت مولی الموحدین حضرت علی (ع) تسلیت باد
التماس دعا

سکوت می وزد و بادها پریشانند
و در به در همه در کوچه های بارانند
شب است و تشنگی نخل ها نمی خوابند
یتیم های خدا هم گرسنه ی نانند

امشب دو جهان به شور شینه
امشب شب داغ زینبینه
غسل بدن شهید محراب
با اشک دو چشمان حسینه
مولا علی حیدر

غروب و غربت و یک سامرا غم
گرفته قلب مهدی ،قلب خاتم
الا مولای من وقت عزا شد
شده کوفه سراسر غرق ماتم

کیسه های نان و خرما خواب راحت می کنند
دست های پینه دارش استراحت می کنند
نخل ها از غربت و بغض گلو راحت شدند
مردم از دستِ عدالت های او راحت شدند
ای خوارج، بهترین فرصت برای دشمنی ست
شمع بیت المال را روشن کنید، او رفتنی ست

على عاشقترین مرد خدا بود
که عشقش را میان سجده میدید
جهان در حسرت خواب بهشت است
بهشت هر شب على را خواب مىدید

مسجد، خموش و شهر پر از اشک بی‌صداست
ای چاه خون گرفته کوفه علی کجاست؟
ای نخل‌ها که سر به گریبان کشیده‌اید
امشب شب غریبی و تنهایی شماست

قتل علی است خاک مصیبت به سر کنید
همچون یتیم گریه برای پدر کنید
ای نخل‌‌های کوفه ببارید خون دل
شب را به یاد غربت مولا سحر کنید

ای نخل‌های کوفه! امام شما چه شد؟
آن اشک و شور و گریه و حال و دعا چه شد؟
محراب کوفه! سرخی دامان تو ز چیست؟
سجادۀ علی! علی مرتضی چه شد؟

دل را ز شرار عشق سوزاند علی (ع)، یک عمر غریب شهر خود ماند علی
وقتی که شکافت فرق او در محراب، گفتند مگر نماز میخواند علی

یا رب ز تو امشب عطا می طلبم / هشیاری و بخشش خطا می طلبم
مقبولی روزه و نماز و طاعات / از درگه لطفت به دعا مطالبم

یکی از بهترین وقت هایی که دعا مستجاب میشه وقتی هست که از همه چیز ناامید هستیم و یک ذره غرور هم نداریم، بخصوص اگه موقع افطار باشه

چون نامه ی جرم ما به هم پیچیدند / بردند به دیوان عمل سنجیدند
بیش از همگان گناه ما بود ولی / ما را به محبت علی (ع) بخشیدند

به فرق نازنینش کی اثر میکرد شمشیر / به گمانم ابن ملجم وقت ضربت یا علی گفت

با تسلیت ایام شهادت مولای متقیان در مناجات شبانه شبهای قدر التماس دعا داریم

شنیدم عاشقی مستانه میگفت:
اگر آتش به زیر پوست داری / نسوز گر علی را دوست داری، چشم ما و عنایت حیدر، دست ما و کرامت جیدر، یاعلی

تاراج دل به تیغ دو ابروی دلبر است، مستی قلب عاشقم ز جام کوثر است

از ذکر علی مدد گرفتیم، آن چیز که میشود گرفتیم
از بوته آزمایش عشق، از نمره بیست صد گرفتیم

کوفه امشب التهاب محشر است / کوفه امشب کربلایی دیگر است
جبرئیل آوای غم سر داده است / در فلک شوری دگر افتاده است
تیر غصه بر دل زارم نشست / تیغ دشمن فرق مولایم شکست
قلب مجنون سوی صحرا می رود / حیدر-ع امشب سوی زهرا میرود . . .

ای کاش علی شویم وعالی باشیم / هم سفره ی کاسه سفالی باشیم
چون سکه به دست کودکی برق زنیم / نان آور سفره های خالی باشیم
یا علی ، التماس دعا

باز امشب عشق تنها می شود / زخم سهم فرق مولا می شود
آفتاب عشق گلگون می شود / سینه ی سجاده پرخون می شود
پشت نخل آرزو خم می شود / داغ حسرت سهم آدم می شود
جاده می ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می گیرد غبار
شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد.

ناله کن اى دل به عزاى على / گریه کن اى دیده براى على
کعبه ز کف داده چو مولود خویش / گشته سیه پوش عزاى على
ماه دگر در دل شب نشنود / صوت مناجات و دعاى على
واى امیر دو سرا کشته شد / خانه غم گشته،سراى على
شهادت مولای مظلوم عدالت ، تسلیت و تعزیت

باشور حسینى و صلابت حسنى در سوگ علی می گرییم . . .
دعایتان توشه ی بی برگی ما

روا باشد که گردد آسمان زیر و زبر امشب
که شد فرق على شیر خدا شقّ القمر امشب
ز خون فرق حیدر دامن محراب گلگون شد
به خاک افتاد از بیداد، نخلى بارور امشب . .

حضرت علی(ع) فرمودند:
بپرهیز از هر کارى که انجام‏دهنده‏اش آن را براى خود می ‏پسندد، امّا براى عموم مسلمانان نمی ‏ پسندد.
(غررالحکم و دررالکلم)

دانی زچه رو دیده ما میگرید / در ماتم شاه اولیا می گرید
تنها ز غمش اهل زمین گریان نیست / عیسی بفلک از این عزا میگرید

دل را ز شرار عشق سوزاند علی(ع) / یک عمر غریب شهر خود ماند علی(ع)
وقتی که شکافت فرق او در محراب / گفتند مگر نماز می خواند علی(ع) . . .

هیچ گناهکاری را نا امید مکن، چه بسیار گناهکاری که عاقبت به خیر گشته
و چه بسیار خوش کرداری که در پایان عمر تباه شده و جهنمی گشته است . . .
( امام علی-ع)

شد کشته بمحراب عبادت حیدر / هر دیده بحال مرتضی می گرید
بـا گفتن “قد قتل” ز جبریل امین / در خلد برین خیر نساء می گرید . . .

امام على علیه ‏السلام فرمودند:
خداوند مرا پیشواى خلق خود قرار داد. از این رو، بر من واجب کرد که درباره خودم و خورد و خوراک و پوشاکم همانند مردمان تنگدست باشم تا نادار به نادارى من تأسى جوید و توانگر را توانگرى‏اش به طغیان و سرکشى نکشاند.
[بحار الأنوار : 40 / 336 / 17]

یا رب دل مرده ی مرا احیا کن / بر روی گدای نیمه شب در وا کن
سوگند به قطره قطره ی خون علی(ع) / پرونده ی اعمال مرا امضا کن . . .
شهادت شفیع شیعیان و مولای متقیان، علی علیه السلام تسلیت باد

چون نامه جرم ما به هم پیچیدند
بردند به دیوان عمل سنجیدند
بیش ازهمگان گناه مابود ولی
ما را به محبت علی(ع)بخشیدند
شهادت مولای متقیان علی (ع) تسلیت باد

قرآن به
جز از وصف علی آیه ندارد
ایمان به جز ازعشق علی پایه ندارد
گفتم بروم سایه لطفش بنشینم
گفتا که علی نور بود سایه ندارد .
شهادت مولای متقیان علی (ع) تسلیت باد

بر روح تمام شیعیان تیغ زدند
بر مردترین مرد جهان تیغ زدند
خورشیدبه سینه، ماه برسر می زد
انگاربه فرق آسمان تیغ زدند.
سالروز ضربت خوردن امام علی(ع) تسلیت باد

به قلبم سوره کوثر نوشتند
دلم را بنده قنبر نوشتند
به کوی عاشقی،
در لوح سینه
صد و ده مرتبه حیـــدر نوشتند . . .

در برج ولا مهر جهانتاب علی است
در شهر علوم سرمدی ،باب علی است
از اول خلقت جهان تا محشر
مظلوم ترین شهید محراب ،علی است . . .

به نماز بست قامت که نهد به عرش پا را
به خدا علی نبیند به نماز جز خدا را
به نماز آخرینش چه گذشت من ندانم
که ندای دعوت آمد شه ملک لافتی را
همه اهل بیت عصمت زسرا برون دویدند
ابتا و واعلیا بنمود پر فضا را
قدر باران رحمتی است که در جویبارِ هر فرد و هر جمع به اندازه او جاری می‏ شود
خدایا در شب قدر هر چه خیر نصیب اولیائت می کنی نصیب ما نیز بگردان . . .
آمین

ای خدا شیعه دلش محزون است
از غم عشق علی مجنون است
این همان ماتم عظمی باشد
سحر آخر مولا باشد

روا باشد که گردد آسمان زیر و زبر امشب
که شد فرق على شیر خدا شقّ القمر امشب
ز خون فرق حیدر دامن محراب گلگون شد
به خاک افتاد از بیداد نخلى بارور امشب

در ظلمت شب نور جلى را کشتند
سرچشمه فیض ازلى را کشتند
جبریل امین گفت به آواز جلى
از فرط عدالتش على را کشتند

پیچید به کوفه این خبر در رمضان
شد شام غم على سحر در رمضان
هنگام سجود شد دوتا فرق على
یعنى که دونیمه شد قمر در رمضان

امام علی(علیه السلام)، بی کرانه ‏ترین شکوه خلقت است که تا ابد، تلألؤ نورش روشنایی بخش هستی است.

باز امشب عشق تنها می شود / زخم سهم فرق مولا می شود
آفتاب عشق گلگون می شود / سینه ی سجاده پرخون می شود
پشت نخل آرزو خم می شود / داغ حسرت سهم آدم می شود
جاده می ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می گیرد غبار
شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد.

ناله کن اى دل به عزاى على(ع) / گریه کن اى دیده براى على(ع)
پیش حسین و حسن و زیبنین(ع) / خون چکد از فرق هماى على . . .